بررسي الگوي بيان ژن هاي PMP3 و Dehydrin در لاين هاي AS5305 و 9CSA3 آفتابگردان روغني تحت تنش شوري

در اين پژوهش تحمل لاين‌هاي آفتابگردان روغني به تنش شوري در سطح مولكولي با بررسي بيان نسبي ژنهاي PMP3 و Dehydrin در سطوح مختلف شوري 2، 5، 8، 11 و 14 ds/m (معادل 20، 50، 80، 110 و 140 ميليمولار NaCl) در دو لاين AS5305 (لاين متحمل) و 9CSA3 (لاين حساس) آفتابگردان با استفاده از تكنولوژي real time PCR مطالعه شده است. نمونه‌برداري از برگ‌هاي آفتابگردان در مرحله 8 برگي در پنج زمان صفر، 6، 12، 24 و 48 ساعت پس از اعمال تنش انجام گرفت. نتايج تحقيق نشان داد در مراحلِ اوليه ي اعمال تنشِ شوري، بيشترين ميزان بيانِ ژن PMP3 در لاينِ AS5305 در شوري كمتر از آن براي لاين 9CSA3 مشاهده شد (8 در مقابل 11 ds/m). در مراحل پيشرفته تر از اعمال تنش شوري (24 ساعت بعد از اعمال تنش) افزايش بيان ژن PMP3 در لاين AS5305 در شوريهاي پايينتر (2 و 5 ds/m) و در لاين 9CSA3 در شوري هاي نسبتاً شديدتر (5 و 8 ds/m) مشاهده شد. در رابطه با ژن Dehydrin، افزايشِ بيان در مراحل اوليهي تنش شوري فقط در لاين 9CSA3 مشاهده شد. در مراحل پيشرفته از اعمال تنش شوري در شوري هاي شديدتر (14 ds/m) افزايش بيان در لاين AS5305 5/1 برابر بيشتر از لاين 9CSA3 بود. در مقابل در شوري هاي پايين‌تر 5 و 8 ds/m افزايش بيان ژن Dehydrin در لاين 9CSA3 در مقايسه با ژنوتيپ AS5305، بيشتر بود. بنابراين احتمالاً غلظت شديدتر تنش شوري در مراحل پيشرفته و پيشرفته تر، بيان ژن Dehydrin را در لاين AS5305 بيشتر از لاين 9CSA3 القاء مي‌نمايند. جمع بندي نتايج نشان مي دهد الگوي بيان ژنها در 2 لاين مورد مطالعه متفاوت ميباشد كه ناشي از واكنش متفاوت آنها به تنش شوري است. اين مسئله نشاندهنده درگيربودن اين ژنها در تحمل به تنش شوري مي باشد كه در جهت اصلاح و توسعه گياهان بالقوه متحملْ مي تواند مفيد باشد.