بررسي نقش واسطه‌اي روحيه تدريس‌گري معلمان در رابطه بين مهارت‌هاي سرپرستي مديران با كيفيت تدريس معلمان (مديران و معلمان شهرستان هوراند)

مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش واسطه‌اي روحيه تدريس‌گري معلمان در رابطه بين مهارت‌هاي سرپرستي مديران با كيفيت تدريس معلمان انجام شد. روش اين مطالعه توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه 512 نفر از مديران و معلمان شهرستان هوراند در سال تحصيلي 1400-1401 بودند كه از اين تعداد 124 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي استاندارد كيفيت تدريس سراج (2002) با ضريب پايايي (0/93)، پرسشنامه روحيه معلمان ميركمالي (1377) با ضريب پايايي (0/94) و پرسشنامه مهارت‌هاي مديريتي مديران مدل كاتز (1974) با ضريب پايايي (0/97) استفاده شد كه روايي آنها توسط صاحب‌نظران دانشگاهي و پايايي آنها نيز از طريق آزمون ضريب آلفاي كرونباخ مورد تأييد قرار گرفت. به منظور تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و استنباطي با كمك نرم‌افزار Spss26 و Amos24 استفاده شد. يافته‌هاي كمّي حاصل از آزمون فرضيه‌هاي پژوهش نشان داد كه رابطه معناداري بين مهارت‌هاي سرپرستي مديران و مولفه‌هاي آن با كيفيت تدريس معلمان (0/004=p) و روحيه تدريس‌گري معلمان (0/001=p) وجود دارد. همچنين مهارت هاي سرپرستي و روحيه تدريس‌گري توانسته است 29% از واريانس كيفيت تدريس و متغير مهارت‌هاي سرپرستي مديران 33% از روحيه تدريس‌گري را تبيين نمايند. در نهايت نقش واسطه‌اي روحيه تدريس‌گري معلمان در رابطه بين مهارت‌هاي سرپرستي مديران با كيفيت تدريس معلمان مورد تأييد قرار گرفت. با توجه به يافته‌ها مي‌توان گفت مديران به همراه دانش و مهارت‌هاي آنان نقش بسزايي در كيفيت تدريس و روحيه تدريس‌گري معلمان دارد كه بايد به آنها توجه ويژه‌اي داشت.