بررسي جايگاه اخلاق و قوانين در مراقبت‌هاي دارويي و بهداشتي

مقدمه: با توجه به اهميت بهداشت و حمايت از حقوق بيماران روشن است پرداختن به جايگاه و رابطه اخلاق در ضمن قوانين موضوعه در راستايي مراقبت‌هاي دارويي و بهداشتي از ارزش و جايگاه ويژه‌اي برخوردار مي‌باشد؛ بنابراين هدف از مطالعه اين پژوهش نقد و بررسي جايگاه اخلاق پزشكي و آثار و ارتباط آن با تدوين قوانين در حوزه مراقبت‌هاي دارويي وبهداشتي مي‌باشد. روش كار: مراقبت‌هاي دارويي و بهداشتي به عنوان يكي از اساسي‌ترين و كليدي‌ترين مباحث و مسائل موجود در حوزه درمان وحقوق سلامت به شمار مي‌آيد؛ حال جامعه و دولت‌ها وظيفه دارند به منظور تأمين امنيت لازم در حوزه بهداشت و مراقبت‌هاي دارويي به تدوين و تنظيم قواعد، مقررات تاميني و تضميني مبتني با اخلاق و ارزش‌هاي حاكم بر جامعه بپردازند؛ لذا در اين تحقيق با استفاده از رويكردي توصيفي- تحليلي با بررسي منابع و مطالعات كتابخانه‌اي در حوزه تأليف و مطالعات صورت گرفته در حوزه اخلاق پزشكي تلاش شده است به نقد، مطالعه و بررسي مباني و قواعد موجود در حوزه اخلاق پزشكي و مراقبت‌هاي دارويي و بهداشتي بپردازيم. يافته‌ها: بنابر آنچه بيان شد مي‌توان از مهمترين دستاوردها و يافته‌هاي اين پژوهش به نقد جايگاه اخلاق در تدوين قوانين و مقررات در حوزه مراقبت‌هاي دارويي وبهداشتي با توجه به درك مباني حقوقي و حاكم در حوزه اخلاق پزشكي به عنوان يكي از مطالعات و يافته‌هاي مورد بحث اين پژوهش در حوزه مراقبت‌هاي دارويي و بهداشتي اشاره كرد؛ كه همانگونه كه در ضمن پژوهش پيشروي به آن اشاره كرديم سعي و تلاش شد كه پس از بررسي و بحث در رابطه با هر يك، ضمن نقد تعاملات و آسيب‌هاي موجود در حوزه اخلاق حرفه‌اي به درك روشن و مقتضي از ضرورت‌هاي موجود در حوزه اخلاق پزشكي و مراقبت‌هاي دارويي و بهداشتي دست يابيم. سياست تقنيني حاكم در بحث مراقبت‌هاي دارويي و بهداشتي به صورت كلي و بدون رعايت ضوابط و قواعداخلاقي در چند دهه و با اصرار به جرم انگاري برخي از امور و فعاليت‌ها تدوين و تنظيم گرديد و تا به امروز متاسفانه هيچ گونه تلاش تخصصي در باب تبيين و شناسايي مسئوليت، حدود و شرايط مسئوليت در حوزه مراقبت‌هاي دارويي و بهداشتي به صورت جدي و تخصصي صورت نگرفته است. و در پايان با درك و بررسي كاستي‌ها و مباني حاكم بر نظريه‌ي نتيجه گرايي اخلاقي در حوزه سلامت و مراقبت‌هاي دارويي وبهداشتي با واقعيت‌هاي اجرايي و قانوني موجود در بحث به نقد، مطالعه و بررسي مباني و قواعد حاكم در حوزه حقوق سلامت و اخلاق پزشكي به نتيجه گيري بحث بپردازيم. نتيجه گيري: در مطالعه حاضر نشان داده شد كه به اندازه كافي در ضمن تدوين قوانين و مقررات و ترسيم سياست اجرايي و قانوني در قالب مراقبت‌هاي دارويي و بهداشتي آنچنان كه مي‌بايست به جايگاه نظامات اخلاقي و قانوني توجه اي نشده است؛ از اين روي به نظر مي‌رسد ضمن تلاش براي شناخت الگوي اخلاقي حاكم برجامعه جاي دارد قوانين و مقررات در حوزه مراقبت‌هاي دارويي و بهداشتي متناسب با اخلاق بازنگري‌هاي لازم به عمل آيد.