بررسي مسئوليت اجتماعي باشگاه هاي ورزشي در دوران كرونا با توجه به مديريت نيروي انساني

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي مسئوليت اجتماعي باشگاه هاي ورزشي در دوران كرونا با توجه به مديريت نيروي انساني انجام شد. روش شناسي: اين پژوهش كيفي با استفاده از رويكرد گليزري نظريه داده بنياد انجام شده است. با استفاده از نمونه گيري هدفمند و براساس اشباع نظري با 13 نفر از صاحبنظران )اساتيد و پژوهشگران حوزه مديريت ورزشي، مديران، رؤساي هيئت هاي ورزشي، كارمندان ادارات كل ورزش و جوانان( مصاحبه نيمه ساختار يافته انجام شد. جهت بررسي كيفيت و اعتباربخشي نتايج از معيارهاي ارزشيابي لينكلن و گابا (1985) شامل معيارهاي اعتبار، انتقال، قابليت اعتماد و تأييدپذيري استفاده گرديد. سرانجام جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از سه فرايند همپوش كدگذاري باز، محوري و انتخابي استفاده شد. يافته‌ها: حاصل تحليل داده‌هاي گردآوري شده شناسايي 39 مفهوم و 13 مقوله فرعي و 3 مقوله اصلي تحت عنوان ماموريت سازمان، قوانين سازماني، روحيه حمايت‌گري، نگرش مديران، مهارت‌هاي فردي، مهارت‌هاي جمعي، رفتارهاي مسئولانه، عزت و احترام، سرمايه انساني، اطلاع رساني، سبك زندگي سالم، نظم و انظباط، فرهنگ اجتماعي بود كه در سه مقوله اصلي به‌نام‌هاي شاخص‌هاي فرهنگي، رفتاري و سازماني دسته‌بندي شدند. نتيجه‌گيري: مسئوليت اجتماعي باشگاه هاي ورزشي مبتني بر مديريت نيروي انساني در دوران كرونا به عنوان يك ستاده تابع نهاده هاي سازماني، رفتاري و فرهنگي است و حضور اين نهاده ها با توجه به شرايط خاص حاكم به دليل بيماري كرونا ضروري به نظر مي رسد. بر اين مبنا به مديران باشگاه هاي ورزشي پيشنهاد مي شود جهت نهادينه سازي مسئوليت پذيري اجتماعي باشگاه هاي خود و اينكه وجه اجتماعي باشگاه هاي متبوع خود را بهتر كنند اين عوامل در تمامي اقدامات و برنامه هاي خود را سرحوله كار قرار دهند.