ارائه مدل اكوسيستم گردشگري پايدار با رويكرد فراتركيب

گردشگري پايدار به عنوان عامل رونق اقتصادي و حافظ محيط زيست شناخته شده و اكوسيستم گردشگري پايدار توزيع عادلانه فرصت ها در نسل هاي آينده را تضمين مي كند. اگر گردشگري پايدار به درستي شكل گيرد، مي تواند به رشد مبادلات فرهنگي كمك كرده و كيفيت زندگي مردم بومي منطقه را نيز ارتقا دهد.پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل اكوسيستم گردشگري پايدار با رويكرد فراتركيب انجام شده است. در پژوهش حاضر 39 پژوهش مرتبط با موضوع، در پايگاه هاي مختل علمي از سال 1994 تا 2020 استخراج شده كه با استفاده از الگوي هفت مرحله اي سندلوسكي و باروسو موردبررسي قرارگرفته است. با تحليل محتواي آنها مفاهيم و مقوله هاي مربوطه استخراج گرديد و ميزان اهميت و اولويت مفاهيم با روش آنتروپي شانون تعيين شده است. بر اساس يافته هاي پژوهش 37 مفهوم در قالب 7 مقوله شناسايي شدند كه در سه طبقه ي عوامل مرتبط با كسب وكار، عوامل بيروني مرتبط با صنعت و عوامل خرد مرتبط با صنعت قرار گرفتند. مقوله هاي آموزش سرمايه انساني، فرهنگ، ويژگي هاي فردي، شبكه سازي و بازارها، سرمايه گذاري و تأمين مالي، قانون گذاري و سياست ها و زيرساخت ها به ترتيب داراي بيشترين ضريب اهميت در بين عوامل اكوسيستم گردشگري پايدار مي باشند.