مروري بر عملكرد غشاهاي اصلاح‌شده پليمري اولترافيلتراسيون به‌منظور كاهش گرفتگي در تصفيه پساب

امروزه محدوديت منابع تجديدپذير آب شيرين در دسترس، افزايش جمعيت و صنعتي‌شدن جوامع، منجر به توسعه روش هاي گوناگون براي تصفيه آب و پساب شده است. فناوري هاي متنوعي به‌منظور تصفيه پساب مورد استفاده قرار گرفته است. در بين اين فناوري ها، غشاهاي اولترافيلتراسيون با قابليت جداسازي و حذف بالاي آلاينده ها، يك گزينه اميدواركننده به‌منظور تصفيه پساب محسوب مي شوند. با اين وجود، گرفتگي غشايي يكي از مشكلات اصلي در بهره برداري از غشاها است كه منجر به كاهش عملكرد و هزينه هاي اضافي مي شود. گرفتگي غشا، مي تواند بر اثر عوامل مختلفي ايجاد شود. برحسب نوع گرفتگي، به‌منظور جلوگيري از ايجاد گرفتگي و كاهش گرفتگي در غشا، مي توان از روش هاي مختلفي استفاده كرد. يكي از راه هاي كاهش گرفتگي در غشا، افزودن نانوذرات آب‌دوست به غشا از طريق روش هاي اصلاح متفاوت است. در اين مقاله مروري، سعي شده است تا ضمن معرفي روش هاي تهيه غشاهاي ضد‌گرفتگي، تاثير اضافه‌شدن نانوذرات مختلف بر عملكرد و كاهش گرفتگي غشاهاي اولترافيلتراسيون بررسي شود. به اين منظور، روش هايي از جمله وارونگي فاز، الكترواسپينينگ، پيوند از طريق اشعه فرابنفش و پليمريزاسيون مورد بحث قرار گرفته‌اند.