بررسي امكان استفاده گياه رزماري (Rosmarinus officinalis.L) از آب زيرزميني كم‌عمق با كيفيت‌هاي مختلف

قسمتي از نياز آبي گياهان توسط آب زيرزميني كم‌عمق با كيفيت مطلوب قابل تأمين است. در اين تحقيق سهم آب زيرزميني كم‌عمق و شور در تبخير تعرق گياه رزماري در قالب طرح كاملاً تصادفي به‌صورت فاكتوريل با سه تكرار در دو سال زراعي 1396 و 1397 توسط لايسيمترهائي به قطر 1/2متر تعيين شد. تيمارهاي اعمال‌شده شامل آب زيرزميني با سطوح شوري 1، 2 و 4 دسي زيمنس بر متر در عمق ثابت 0/8 متر بود. نتايج نشان داد كه كل آب مورد نياز گياه رزماري معادل 597 ميلي‌متر بود و از كل آب مورد نياز گياه به ترتيب مقادير321 ميلي‌متر (54%)،260 ميلي‌متر (44%) و201 ميلي‌متر (34%) از طريق آب زيرزميني با كيفيت هاي 1، 2 و 4 دسي زيمنس برمتر تأمين گرديد. سهم آب زيرزميني برابر 4/9 ، 3/9 و 3 ميلي‌متر در روز به ترتيب متعلق به تيمارهاي آب زيرزميني با شوري 1، 2 و 4 دسي زيمنس بر متر بود. اثرات شوري آب زيرزميني بر عملكرد و پارامترهاي گياه رزماري در سطح 5% معني‌دار بود كه نشان دهنده مقاوم بودن اين گياه به شوري بود. با استفاده گياه رزماري از آب زيرزميني با كيفيت هاي مختلف، در ميزان آب سطحي براي آبياري صرفه‌جوئي شده و مساحت بيشتري از اراضي قابليت كشت آبي مي يابد و همچنين توليد محصول و امكان شغل بيشتر براي كشاورزان فراهم خواهد شد.