برازش مدل سواد رسانه اي در ورزش با رويكرد مدل‌يابي معادلۀ ساختاري

مقدمه: تحقيق حاضر برازش مدل سواد رسانه‌اي در ورزش با رويكرد مدل‌يابي معادلۀ ساختاري بود. روش پژوهش: ابتدا مدل اوليه با روش گراندد تئوري و رويكرد اشتراوس و كوربين شناسايي و در ادامه برازش آن با روش مدل‌يابي معادلۀ ساختاري ارزيابي شد. براي تحليل داده‌هاي كيفي از روش كدگذاري باز، محوري و انتخابي و براي تحليل داده‌هاي كمي از روش مدل‌يابي معادلۀ ساختاري استفاده شد. نمونۀ مورد بررسي در بخش كيفي شامل 26 نفر از صاحب‌نظران حوزۀ ورزش و رسانه بودند كه به روش غيرتصادفي هدفمند انتخاب شدند. در بخش كمي 400 نفر از دانشجويان تحصيلات تكميلي علوم ورزشي به‌صورت تصادفي خوشه‌اي انتخاب و با پرسشنامه پيمايش شدند. يافته ها: در بخش كيفي، الزامات توليد محتوا، گسترش انديشۀ سواد، برجسته‌سازي مقولۀ ورزش و مديريت محتوا به‌عنوان شرايط علي و شكل محتوا، به‌كارگيري صنايع رسانه‌اي، توليد محتوا بر مبناي شناخت مخاطب، گنجاندن سواد رسانه‌اي در محتواي آموزشي، پيش‌نيازهاي آموزش سواد رسانه، تحت عنوان شرايط زمينه‌اي شناسايي شدند. در بخش كمي برازش مدل برآمده از يافته‌هاي كيفي تأييد شد. نتيجه گيري: نتايج حاكي از آن است كه آموزش سواد رسانه‌اي، مديريت توليد محتوا، به‌كارگيري صنايع رسانه‌اي و برجسته‌سازي مقولۀ ورزش بر ايجاد و توسعۀ سواد رسانه‌اي در ورزش اثر دارد.