تأثير افزايش دماي خاك با مالچ پلاستيكي بر صفات جوانه‏ زني و فعاليت آنزيم ‏هاي آلفا و بتا آميلاز در بذر چهار گونه علف هرز بهاره

با توجه به مشكلات زيست محيطي ناشي از كاربرد علف‏كش‏هاي شيميايي، مي‏توان براي كنترل علف‏هاي هرز از روش بالا رفتن دماي خاك به وسيله مالچ پلاستيكي استفاده كرد. اين پژوهش در سال 1399 در شهرستان فسا انجام گرفت. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با استفاده از 2 عامل و 3 تكرار اجرا شد. عامل اول بذر4 گونه علف هرز تاج خروس وحشي (Amaranthus retroflexus)، سلمه تره (Chenopodium album)، خرفه (Portulaca oleracea) و بارهنگ (Plantago lancoelata) و عامل دوم مدت زمان پوشش مالچ پلاستيك در 3 سطح شاهد، 20 و 40 روز بود. پس از انجام زمان‏هاي پوشش مالچ پلاستيك، بذرها از عمق خاك بيرون آورده و مورد آزمون استاندارد جوانه‏زني قرار گرفت. نتايج نشان داد كه درصد، سرعت جوانه‏زني، بنيه بذر و فعاليت آنزيم‏هاي آلفا و بتا آميلاز با مالچ پلاستيك روند كاهشي را نشان دادند. مالچ پلاستيك 40 روزه سبب كاهش سرعت جوانه‏زني و افزايش هدايت الكتريكي بذرها نسبت به تيمار بدون مالچ پلاستيك گرديد. تيمار مالچ پلاستيك 40 روزه سبب كاهش وزن خشك گياهچه نسبت به شاهد گرديد. در بين علف‏هاي هرز بيشترين كاهش درصد جوانه‏زني و بنيه بذر در سلمه‏تره مشاهده شد. از سوي ديگر تيمار مالچ پلاستيكي نتوانست تغيير معني‏داري در جوانه زني بذر بارهنگ داشته باشد. در مجموع نتايج اين پژوهش نشان داد كه مقدار پارامترهاي مرتبط با جوانه‌زني بذر در گونه‌هاي مختلف علف‏هاي هرز مورد آزمايش با زمان آفتاب‏دهي تحت پوشش مالچ پلاستيكي متفاوت بوده است؛ به‏طوري ‏كه آفتاب‏دهي به مدت 40 روزه براي كنترل علف‏هاي هرز قابل توصيه مي‏باشد.