تدوين چارچوب عدم تمايل به بازنشستگي مديران ورزشي

مقدمه: بازنشستگي موضوعي بالقوه، چالش‌برانگيز در سالمندي است كه تأثيرات متفاوتي در ابعاد مختلف زندگي افراد سالمند ايجاد مي‌كند. هدف پژوهش حاضر، تدوين چارچوب عدم تمايل به بازنشستگي ورزشي مديران است. روش پژوهش: تحقيق حاضر از نظر ماهيت پژوهش، كاربردي؛ نحوه و روش پژوهش، كيفي؛ استراتژي پژوهش، تئوري داده‌بنياد و منبع گردآوري داده‌ها شامل مطالعۀ مباني نظري و مصاحبه است. جامعۀ آماري در گروه مديران بازنشسته (رؤساي وزارت ورزش و جوانان، رؤساي فدراسيون، مربيان ورزش، رؤساي هيأت‌هاي ورزشي)، استادان (گروه تربيت بدني، گروه روانشناسي، گروه جامعه‌شناسي، گروه اقتصاد) و كارشناسان ورزش (وزارت ورزش، فدراسيون‌هاي ورزشي، هيأت‌هاي ورزشي) است. نمونه‌ها هدفمند و سهميه‌اي براي مصاحبۀ اكتشافي انتخاب شدند و مصاحبه با 25 نفر به اشباع نظري رسيد. مصاحبه‌ها در نرم‌افزار تحليل داده‌هاي كيفي مكس كيودا، ضمن كدگذاري باز، محوري و گزينشي به استخراج تم‌هايي انجاميد. يافته‌ها: راهبردهاي بازسازي هويتي، اجتماعي، سياسي، مديريتي و اقتصادي مي‌تواند شرايط را براي پذيرش و انتقال به دوران بازنشستگي ايمن و راحت مديران ورزشي تسهيل كند. همچنين سازمان‌هاي ورزشي مي‌توانند با ارائۀ خدماتي مفيد و سازنده مانند برگزاري دوره‌هاي آموزشي و تحصيلي براي مديران ورزشي و با ارائۀ خدمات مشاوره‌اي مديران را براي دوران بازنشستگي ايمن و راحت آماده كنند. نتيجه‌گيري: راهبردهاي بازسازي هويتي، اجتماعي، سياسي، مديريتي و اقتصادي مي‌تواند شرايط را براي پذيرش و انتقال به دوران بازنشستگي ايمن و راحت مديران ورزشي تسهيل كند. همچنين سازمان‌هاي ورزشي مي‌توانند با ارائۀ خدماتي مفيد و سازنده مانند برگزاري دوره‌هاي آموزشي و تحصيلي براي مديران ورزشي و با ارائۀ خدمات مشاوره‌اي مديران را براي دوران بازنشستگي ايمن و راحت آماده كنند.