طراحي مدل اقتصاد مقاومتي در ورزش دانشگاهي ايران

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر طراحي مدل اقتصاد مقاومتي در ورزش دانشگاهي ايران بود. روش پژوهش: روش تحقيق حاضر توصيفي و به لحاظ نوع كاربردي و به لحاظ اجرا پيمايشي بود. جامعۀ آماري تحقيق تمامي اعضاي هيأت علمي رشتۀ علوم ورزشي و رشتۀ اقتصاد دانشگاه‌ها، مديران تربيت بدني دانشگاه‌ها و ادارۀ كل وزارت علوم، كارشناسان تربيت بدني دانشگاه‌ها و افراد متخصص در حوزۀ اقتصاد و آشنا به موضوع پژوهش بودند كه براساس روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي، 364 نفر به‌عنوان نمونۀ آماري تحقيق انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامۀ محقق‌ساخته‌اي بود كه روايي صوري و محتوايي آن را گروهي از استادان صاحب‌نظر دانشگاهي تأييد كردند. براي محاسبۀ پايايي ابزار از روش آلفاي كرونباخ استفاده شد (0/98=α). براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها، از روش تحليل عاملي تأييدي و نرم‌افزار ليزرل استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل عاملي تأييدي نشان داد كه شاخص‌هاي كلي برازش مدل ساختاري در وضعيت مطلوبي قرار دارند، بنابراين پرسشنامۀ 68 سؤالي به‌دست‌آمده، مقياس مناسبي براي سنجش اقتصاد مقاومتي در ورزش دانشگاهي است. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش، مدلي طراحي شد كه مي‌توان با استفاده از آن موجب توسعۀ ورزش دانشگاهي كشور شد.