بررسي ارتباط وضعيت سواد سلامت با توان خودمراقبتي در سالمندان مبتلا به پرفشاري خون

مقدمه: با پير شدن جمعيت، بيماري‌هاي مزمن افزايش مي‌يابد و سالمنداني كه سواد سلامت ناكافي دارند، يكي از گروه‌هاي در معرض خطر در ارتباط با پرفشاري خون هستند. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط وضعيت سواد سلامت و توان خودمراقبتي در سالمندان مبتلا به پرفشاري خون انجام شد. روش كار: مطالعه حاضر مطالعه‌اي مقطعي است كه بر روي 301 سالمند مراجعه‌كننده به پلي‌كلينيك‌هاي تخصصي تامين اجتماعي شهر تهران در سال 1400 انجام شد. داده‌ها با روش نمونه‌گيري ساده با استفاده از ابزارهاي آزمون كوتاه شده شناختي، پرسشنامه توانايي خود‌مراقبتي افراد سالمند، پرسشنامه سواد سلامت ايرانيان جمع‌آوري شد. سپس به‌وسيله آمارهاي توصيفي، جدول توزيع فراواني و آزمون‌هاي آماري استنباطي و همبستگي با نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار سني شركت كنندگان 7.2 ± 68.88 سال بود. ميانگين و انحراف معيار شاخص خود‌مراقبتي افراد 9.1 ± 58.51 و ميانگين و انحراف معيار نمره سواد سلامت 33.98 ± 110.74است. آناليز همبستگي پيرسون، ارتباط مثبت و معناداري بين دو متغير سطح سواد سلامت و توان خودمراقبتي نشان داد (0.001 p). همچنين ميانگين نمره سواد سلامت براي مردان به صورت معناداري بالاتر از زنان بود (P= 0.001). نتيجه گيري: نتايج گوياي اين موضوع است كه مداخلات به‌منظور بهبود سواد سلامت براي افزايش توانايي رفتارهاي خود‌مراقبتي در سالمندان مهم است و ارتقاي سواد سلامت در سالمندان مبتلا به فشار خون بالا و ارائه مداخله و اطلاعات آموزشي به آنها ضروري است.