بررسي وضعيت پرداخت‌هاي مستقيم از جيب براي خدمات سلامت در راستاي پوشش همگاني سلامت درسال 1396 در كشور

مقدمه: بر اساس مفهوم پوشش همگاني سلامت انواع خدمات سلامت شامل ارتقاي سلامت، پيشگيري، درماني، توانبخشي و طب تسكيني هستند. اين مطالعه با هدف بررسي سهم هر يك از خدمات سلامت بر پرداخت از جيب و شاخص‌هاي حفاظت مالي اجرا شده است. روش كار: در اين مطالعه پرداخت‌هاي مستقيم از جيب از داده‌هاي پيمايش هزينه‌-درآمد خانوار در سال 1396 با حجم نمونه 37866 خانوار استخراج شد. شاخص هزينه‌هاي كمرشكن سلامت به صورت مقدار آستانه‌اي 10درصد كل هزينه‌هاي مصرفي و شاخص هزينه‌هاي فقرزاي سلامت، بر اساس روش سازمان جهاني بهداشت محاسبه شدند. براي بررسي اثر پرداخت براي خدمات سلامت به تفكيك نوع خدمات بر مواجۀ يك خانوار با هزينه‌هاي كمرشكن و فقرزاي سلامت از رگرسيون لجستيك چندگانه استفاده شد. يافته‌ها: مطابق پرسشنامه خدمات سلامت در 4 دستۀ خدمات درماني، پيشگيري، تشخيصي و توانبخشي قابل طبقه‎بندي بود و سوالي اختصاصاً در مورد ارتقا و طب تسكيني پرسيده نشده است. خدمات درماني با 81 درصد، بيشترين سهم پرداخت‌ از جيب را داشتند. در خانوارهاي شهري نسبت به روستايي، سرانه پرداخت از جيب در همۀ جنبه‌هاي خدمات سلامت بيشتر بود. خدمات درماني به‌تنهايي علت 75 و 89 درصد از مواجۀ خانوارها به ترتيب با هزينه‌هاي كمرشكن و فقرزاي سلامت بودند. پرداخت از جيب براي همۀ انواع خدمات سلامت، روي مواجهۀ يك خانوار با هزينه‌هاي كمرشكن سلامت داراي اثر معنادار بود.نتيجه‌گيري: تمركز و اجراي مداخلات مناسب براي كاهش پرداخت از جيب خدمات درماني، مي‌تواند با بهبود شاخص‌هاي حفاظت مالي باعث دستيابي هرچه سريع‌تر به پوشش همگاني سلامت شود.