رابطه استرس ادراك شده، حمايت اجتماعي و حرمت خود با خوردن آشفته به واسطه ناگويي خلقي

مقدمه: استرس، حالات هيجاني منفي، بي نظمي هيجاني، ضعف حرمت خود و احساس تنهايي و انزوا از عواملي است كه به‌ عنوان راه‌ اندازهاي رفتارهاي خوردن آشفته شناسايي شده‌ اند. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه استرس ادراك شده، حمايت اجتماعي و حرمت خود با خوردن آشفته به واسطه ناگويي خلقي بود. روش: پژوهش حاضر همبستگي و از نوع معادلات ساختاري بود. جامعه آماري مراجعه‌كنندگان به كلينيك درمان چاقي باراكا در  شهر تهران در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند كه از بين آن‌ها ۳۰۳ نفر كه داراي شاخص توده بدني بالاي ۳۰ بودند با استفاده از روش نمونه ‌گيري در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استرس ادراك شده كوهن و همكاران (۱۹۸۳)، مقياس حمايت اجتماعي ادراك شده زيمت و همكاران (۱۹۸۸)، مقياس حرمت خود روزنبرگ (۱۹۶۵)، مقياس ناگويي خلقي بگبي و همكاران (۱۹۹۴) و پرسشنامه رفتارهاي خوردن وان اشتراين و همكاران (۱۹۸۶) گردآوري شد. جهت تحليل داده‌ ها از روش معادلات ساختاري استفاده شد. يافته ‌ها: نتايج معادلات ساختاري نشان داد اثرات مستقيم استرس ادراك شده (۰/۲۲=β و ۰/۰۱ p)، حمايت اجتماعي (۰/۲۵-=β و ۰/۰۱ p) و حرمت خود (۰/۲۱-=β و ۰/۰۱ p) بر خوردن آشفته معنادار بود. همچنين اثرات غير مستقيم استرس ادراك شده (۰/۰۱ p و ۷/۶۹=Z)، حمايت اجتماعي (۰/۰۱ p و ۶/۱۳-=Z) و حرمت خود (۰/۰۱ p و ۶/۴۶-=Z) از طريق ناگويي خلقي بر خوردن آشفته معنادار بود. نتيجه ‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه عواملي همچون ميزان استرس، داشتن حمايت اجتماعي و حرمت خود و شناسايي و بيان احساسات مي ‌تواند بر رفتارهاي خوردن آشفته تأثيرگذار باشد؛ بنابراين، مي ‌توان انتظار داشت با كاهش استرس و ناگويي خلقي و بهبود حمايت اجتماعي و حرمت خود رفتارهاي خوردن آشفته در افراد چاق كاهش يابند.