بررسي اثربخشي درمان مبتني بر ذهن‌آگاهي بر كاهش نشخوار فكري، استرس ادراك شده و احساس تنهايي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه: بيماري مولتيپل اسكلروزيس يكي از اختلال ‌هاي سيستم عصبي است كـه بسـيار شـايع بـوده و باعث تغييرات جسـماني و رواني فراوانـي در فرد مي ‌گردد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر ذهن ‌آگاهي بر بهبود نشخوار فكري، استرس ادراك شده و احساس تنهايي در زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس انجام شد. روش : پژوهش از نوع كارآزمايي باليني با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش شامل كليه زنان ۲۰ تا ۴۰ سال مراجعه كننده به انجمن ام.اس شهر سنندج در بهار و تابستان سال ۱۳۹۹ بود. نمونه پژوهش شامل ۴۰ زن مبتلا به ام‌. اس بودند كه از طريق نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايدهي شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس پاسخ‌هاي نشخوار فكري نولن هوكسما و مارو (۱۹۹۱)، پرسشنامه استرس ادراك شده كوهن (۱۹۸۳) و پرسشنامه احساس تنهايي كاليفرنيا راسل و همكاران (۱۹۷۸) بود. داده ‌ها با استفاده از آزمون‌ تحليل كوواريانس و به كمك نرم‌افزار SPSS نسخه ‌۲۴ تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه درمان مبتني بر ذهن ‌آگاهي توانسته در بهبود ميزان نشخوار فكري، استرس ادراك شده و احساس تنهايي هم در مرحله پس‌آزمون و هم در مرحله پيگيري در گروه آزمايش مؤثر عمل كند (۰/۰۵ P). نتيجه‌گيري: درمان مبتني بر ذهن ‌آگاهي روشي موثر در بهبود ميزان نشخوار فكري، استرس ادراك شده و احساس تنهايي افراد مبتلا به ام. اس بود، بنابراين پيشنهاد مي ‌شود در درمان افراد مبتلا به ام.اس مورد استفاده قرار گيرد.