بررسي رابطه دشواري در تنظيم هيجان و فرا نگراني در تحمل ابهام بيماران مبتلا به اسكيزوفرني

مقدمه: اسكيزوفرني اختلال رواني پيچيده‌اي است و يكي از متغيرهايي كه در افراد اسكيزوفرني اهميت دارد خودتنظيمي هيجاني است. از طرف ديگر، مطالعات نشان داده‌ اند كه بين اختلال در تنظيم احساسات و عدم تحمل ابهام رابطه وجود دارد. هدف: هدف از اين پژوهش بررسي ارتباط تنظيم هيجان و فرا نگراني در تحمل ابهام بيماران مبتلا به اسكيزوفرني بود. روش: مطالعه حاضر از نوع مطالعه همبستگي بود و به صورت مقطعي انجام شد. جامعه پژوهش بيماران مبتلا به اسكيزوفرني مراجعه‌كننده به مركز روانپزشكي فرقاني- نكويي قم در سال ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بودند. نمونه پژوهش ۱۴۱ بيمار بستري شده و يا مراجعه‌كننده به مركز روانپزشكي بودند كه به روش در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري اطلاعات از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ‌هاي دشواري در تنظيم هيجان، پرسشنامه فرا نگراني ولز و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺗﺤﻤﻞ اﺑﻬﺎم استفاده شد. داده‌هاي پژوهش با استفاده از تحليل مسير با برنامه PLS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين نمره حيطه دشواري در انجام رفتارهاي هدفمند مواقع درماندگي ۲۱/۶۳±۵۴/۱ و ميانگين نمره دشواري در مهار رفتارهاي تكانشي مواقع درماندگي ۱۹/۲۷±۶۷/۲۷ بود. ميانگين نمره تحمل ابهام ۴/۳۲±۲۵/۱۲ بود. بين متغير‌هاي دشواري تنظيم هيجان با فرا نگراني و دشواري تنظيم هيجان با تحمل ابهام هيچ رابطه معناداري يافت نشد. تنها رابطه معنادار اثر فرا نگراني بر تحمل ابهام بود (۰/۰۴۹=P). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه بيانگر ظرفيت كمتري در تحمل ابهام و فرا نگراني بيماران مبتلا به اسكيزوفرني بود. پيشنهاد مي ‌گردد در درمان بيماران اسكيزوفرني به اين جنبه‌ها توجه بيشتري گردد.