بررسي شيوع افسردگي در كودكان و نوجوانان مبتلا به سرطان بستري شده در بخش انكولوژي بيمارستان بعثت سنندج

مقدمه: افسردگي در كودكان مبتلا به سرطان مي ‌تواند باعث پيچيده‌ تر شدن سير بيمار شود و در روند درمان مشكلات متعددي به وجود آورد. هدف: هدف از اين مطالعه تعيين شيوع افسردگي در كودكان و نوجوانان مبتلا به سرطان بود. روش: اين مطالعه از نوع توصيفي- مقطعي بود. جامعه آماري شامل ۴۰ نفر از كودكان مبتلا به سرطان بستري شده در بخش انكولوژي بيمارستان بعثت سنندج با دامنه سني ۷ تا ۱۷ سال در سال ۱۳۹۶ بودند كه با استفاده از چك ليست اطلاعات دموگرافيك و پرسـشنامه افسردگي كودكان (كواكس، ۱۹۷۹) مورد سنجش قرار گرفتند. پس از جمع‌آوري اطلاعات، داده‌ها به وسيله نرم‌افزار آماري SPSS نسخه ۲۰ و با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي و كاي اسكوار براي آمار تحليلي مورد تجزيه‌ و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ۱۵ درصد افراد مورد مطالعه داراي علائم افسردگي و ۴۷/۵ درصد در آستانه افسردگي بودند. شيوع افسردگي در دختران ۲۱/۱ درصد و در پسران ۹/۵ درصد بود (۰/۵۴=P) و بر حسب نوع سرطان (۰/۹۹=P) و روش درماني (۰/۸۱=P) و در شاخص‌هاي دموگرافيك (۰/۰۵ P) تفاوت معني‌داري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: با توجه به شيوع نسبتاً بالاي افسردگي در كودكان مبتلا به بيماري سرطان پيشنهاد مي ‌شود غربالگري‌هاي لازم به منظور شناسايي و معرفي به ‌موقع بيماران مبتلا به افسردگي به كلينيك‌هاي روانپزشكي يا روانشناسي انجام شود تا با دريافت درمان مناسب و به موقع بتوان به ارتقاء كيفيت زندگي اين بيماران و خانواده آنان كمك نمود.