پيش‌بيني فاجعه سازي درد براساس تاب‌آوري روانشناختي و ذهن آگاهي در بيماران مبتلا به سرطان: نقش ميانجيگر هيجان‌هاي مثبت

مقدمه: بيماري سرطان يكي از شايع‌ترين بيماري‌ها در دنياي امروز است كه علاوه‌ بر ايجاد مشكلات جسمي، مشكلات روانشناختي را براي بيماران به همراه دارد. يكي از اين مشكلات فاجعه سازي درد مي‌باشد. هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين نقش تاب‌آوري روانشناختي و ذهن آگاهي در پيش‌بيني فاجعه سازي درد با ميانجيگري هيجان‌هاي مثبت در بيماران مبتلا به سرطان بود. روش: اين پژوهش از نوع تحقيقات توصيفي و همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه بيماران مبتلا به سرطان بزرگسال (بالاي ۱۸ سال) شهر كرمان در تابستان و پاييز سال ۱۴۰۰ بود كه تعداد ۱۴۱ نفر از بيماران، به‌صورت هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه استاندارد فاجعه سازي درد، فهرست عواطف و هيجان‌هاي مثبت پاناس، فرم كوتاه پرسشنامه ذهن آگاهي فرايبورگ و پرسشنامه تاب‌آوري كونور و ديويدسون استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از روش تحليل مسير و همبستگي پيرسون با كاربرد نرم‌افزارهاي AMOS نسخه ۲۴ و SPSS نسخه ۲۳ استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه مسيرهاي مستقيم تاب‌آوري (۰/۲۷-) و هيجان‌هاي مثبت (۰/۳۲-) به فاجعه سازي درد و نيز مسيرهاي مستقيم تاب‌آوري (۰/۲۴) و ذهن آگاهي (۰/۱۶) به هيجان‌هاي مثبت معني‌دار بود. همچنين نتايج حاصل از تحليل مسير برازش خوب مدل نهايي پژوهش را نشان داد (NFI=۰/۹۹, CMIN=۰/۳۷۳). نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد هيجان‌هاي مثبت در پيش‌بيني فاجعه سازي درد براساس تاب‌آوري روانشناختي و ذهن آگاهي ميانجي‌گري مي‌كنند. پيشنهاد مي‌شود درمانگران و موسسه‌هاي مرتبط با سرطان برنامه‌هاي درماني مرتبط با اين عوامل را در دستور كار خود قرار دهند.