شاخص‌هاي طراحي باغ شفابخش در مراكز مراقبت از سالمندان با رويكرد بهبود سلامت روان سالمندان داراي افسردگي (مورد پژوهي: بيمارستان روانپزشكي آيت الله مدرس)

مقدمه: سالمندان به دليل ويژگي‌هاي جسمي و روحي خاص به مراقبت و نيازهاي مختلف احتياج دارند، افسردگي يكي از شايع‌ترين مشكلات روانشناختي در آنان است و بي‌توجهي به ‌كيفيت محيط پزشكي سالمندان مي‌ تواند بر سلامت روان آنها تأثير بگذارد. هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسي طراحي باغ شفابخش در مراكز مراقبت از سالمندان با رويكرد بهبود سلامت روان سالمندان داراي افسرد گي بود. روش: پژوهش حاضر كيفي و با روش نظريه گرندد تئوري انجام شده است. جامعه پژوهش، شامل سالمندان افسرده در مركز مراقبتي بيمارستان روانپزشكي آيت الله مدرس نجف آباد در سال ۱۳۹۹ بود، كه از بين اين افراد ۱۵سالمند افسرده ۶۵-۷۵ سال (۸ مرد و۷ زن) به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. جمع ‌آوري داده ‌ها از طريق مصاحبه نيمه ‌ساختاريافته و به روش اشتراوس و كوربين در سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي در نرم‌ افزار MAXQDA مورد تحليل قرارگرفتند. يافته ‌ها: نتايج در قالب مولفه ‌هاي باغ شفابخش براي بهبود سلامت روان سالمندان افسرده، شامل ۳۰۰ كد اوليه (باز) و انتخابي و ۳ مقوله اصلي شناسايي شده است: ارتباط با طبيعت، تحريك حواس پنج ‌گانه و كيفيت فضايي براي بيماران. باغ ‌هاي شفابخش، به دليل حضور در طبيعت، هم در حفظ بهزيستي و هم در ارتقاي سلامت روان سالمندان افسرده تاثير مثبت دارند. نتيجه ‌گيري: اين پژوهش نشان داد مولفه‌هاي باغ شفابخش در مركز مراقبتي سالمندان براي داشتن آرامش، كاهش استرس و افزايش بهبودي در سلامت بيماران تاثيرگذار هستند. بنابراين پيشنهاد مي ‌شود مراكز مراقبتي با توجه به مولفه ‌هاي باغ ‌هاي شفابخش طراحي شوند تا فرصتي را براي ايجاد حس تجديد قوا و رهايي از تنش ‌ها جهت دستيابي به سلامت و درمان بيماري فراهم كنند.