پيش‌بيني آسيب‌پذيري رواني براساس صفات مرضي شخصيت و عدم تحمل بلاتكليفي در پرستاران بخش كرونا

مقدمه: شيوع ويروس كوويد-۱۹ سيستم سلامت جهاني را با چالش مواجه كرده و فشار رواني زيادي را براي پرستاران كه بار عمده ارائه خدمات بهداشتي را به عهده دارند، به دنبال داشته است. هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني آسيب‌پذيري رواني براساس صفات مرضي شخصيت و عدم تحمل بلاتكليفي پرستاران بخش كرونا انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را پرستاراني كه در بازه زماني زمستان ۱۳۹۹ تا بهار ۱۴۰۰ در بخش بستري بيماران مبتلا به كوويد-۱۹ بيمارستان‌هاي توحيد، كوثر و بعثت شهر سنندج مشغول به كار بودند تشكيل دادند كه به روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد ۱۵۳ پرستار وارد مطالعه شدند. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه آسيب‌پذيري رواني، صفات مرضي شخصيت و عدم تحمل بلاتكليفي استفاده شد. جهت تحليل داده‌ها از همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون به كمك نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. يافته ‌ها: نتايج حاصل از تحليل همبستگي نشان داد كه بين متغير آسيب‌پذيري رواني با صفات مرضي شخصيت و عدم تحمل بلاتكليفي پرستاران رابطه معناداري وجود دارد (۰/۰۱ P) همچنين براساس نتايج تحليل رگرسيون ۵۹ درصد از واريانس متغير آسيب‌پذيري رواني به كمك متغيرهاي پيش‌بين (صفات مرضي شخصيت و عدم تحمل بلاتكليفي) قابل پيش‌بيني بود (۰/۰۱ P). نتيجه‌گيري: صفات مرضي شخصيت و عدم تحمل بلاتكليفي نقش بسزايي در آسيب‌پذيري رواني پرستاران در دوران كرونا دارند. توصيه مي‌شود آموزش‌هاي روانشناختي لازم جهت تقويت عواطف مثبت و ارتقاء توان تحمل بلاتكليفي پرستاران صورت گيرد.