اثربخشي درمان فرا تشخيصي بر اضطراب درد، عدم تحمل پريشاني و اختلالات خواب در بيماران سايكوسوماتيك مبتلا به ميگرن

مقدمه: سردرد ميگرني يك بيماري شايع، دردناك و در موارد شديد و مزمن ناتوان كننده است كه با حملات مكرر، يك‌طرفه و با شدت متوسط تا شديد مشخص مي ‌شود. هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي درمان فرا تشخيصي بر اضطراب درد، عدم تحمل پريشاني و اختلالات خواب در بيماران سايكوسوماتيك مبتلا به ميگرن بود. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردي كه به صورت نيمه آزمايش با طرح پيش‌ آزمون، پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل بيماران مبتلا به ميگرن مراجعه كننده به متخصص اعصاب و روان شهر اروميه در شش ماهه دوم سال ۱۳۹۹ بود؛ كه به صورت تصادفي در دو گروه ۱۵ نفر كنترل و آزمايش قرار گرفتند. ابزارهاي اندازه ‌گيري شامل: پرسشنامه‌ عدم تحمل پريشاني (سيمونز و گاهر، ۲۰۰۵)، مقياس اضطراب درد (مك كراكن و همكاران، ۱۹۹۲) و پرسشنامه اختلالات خواب (محمدي و همكاران، ۱۳۸۸) بود. داده‌ ها با نرم‌ افزار SPSS نسخه ۲۶ و با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ‌ها: نتايج نشان داد كه با در نظر گرفتن مجذور اتا، مي ‌توان گفت حدود ۹۲ درصد اضطراب درد، ۹۱/۶ درصد عدم تحمل پريشاني و ۸۲/۱ درصد اختلالات خواب، اين تغييرات يا بهبود ناشي از تأثير آزمايش اثربخشي درمان فرا تشخيصي بوده است؛ بنابراين بين گروه كنترل و آزمايش تفاوت معناداري وجود داشت (۰/۰۰۱ p). نتيجه ‌گيري: يافته‌ ها نشان داد كه درمان فرا تشخيصي مي ‌تواند همراه با مداخلات دارويي براي بيماران ميگرن استفاده شود و در كاهش علائم هيجاني، اضطراب درد، عدم تحمل پريشاني و اختلالات خواب اين افراد موثر واقع شود.