بررسي آزمايشگاهي تأثير نفوذپذيري سازه تركيبي آبشكن و صفحه مثلثي بر تغييرات توپوگرافي بستر در قوس180 درجه ملايم

در اين مطالعه از سازه اي نوين كه‌ تركيبي از آبشكن نفوذپذير با صفحه مثلثي است در قوس180 درجه پوشيده با بستر ماسه‌اي، با عنوان سازه تركيبي مورد مطالعه آزمايشگاهي قرار گرفت. بدين منظور سازه تركيبي اشاره شده به صورت تك سازه با درصدهاي مختلف (صفر(نفوذناپذير)، 30، 50 و 70 درصد) نفوذپذيري و هر كدام در چهار شرايط هيدروليكي مختلف ( اعداد فرود 0.18، 0.20، 0.22 و 0.24 ) آزمايش شد. در پايان هر آزمايش توپوگرافي بستر برداشت شد و محدوده چاله فرسايشي، حداكثر عمق آب شستگي و موقعيت آن از ساحل بيروني مشخص شد. نتايج نشان داد در مقايسه با آبشكن نفوذپذير نرخ رسوب گذاري پشت سازه‌‌ تركيبي افزايش چشم گيري دارد و در قياس با آبشكن هاي نفوذناپذير رايج، علي رغم فرسايش و رسوب گذاري كمتر، بستر تغيير يافته در پشت سازه تركيبي شرايط بهتري براي تشكيل ساحل جديد به وجود آورده است. از نظر فرسايش جلوي سازه، سازه تركيبي با نفوذپذيري 70 درصد در عدد فرود 0.18 بيشترين ميزان و در عدد فرود 0.24 كمترين ميزان فرسايش را داشته است. نفوذپذيري‌هاي 30 و 50 درصد  كمترين و بيشترين ميزان انتقال چاله فرسايشي به بالادست را داشتند كه در بيشترين حالت براي عدد فرود0.24 به ترتيب برابر 1.83 و 1.79 برابر طول مؤثر سازه مي‌باشد. هم چنين سازه هاي تركيبي نفوذناپذير و نفوذپذير پنجاه درصد بيشترين و كمترين ميزان حجم رسوب گذاري را داشتند كه براي عدد فرود 0.24 به ترتيب برابر 4.93 و1.79 برابر توان سوم عمق جريان مي‌باشند.