تخمين ميزان حداكثر بارش هاي محتمل تحت شرايط تغيير اقليم در حوضه آبريز پارسيان

تغييرات آب و هوايي ناشي از گرمايش كره زمين، موجب تغيير در ميزان و نوع بارش ها و هم چنين توزيع مكاني و زماني بارش خواهد شد. از مهم ترين پيامدهاي تغيير اقليم مي توان به تاثير بر پديده هاي حدي مانند خشك سالي و بارش هاي شديد اشاره كرد. در اين مقاله به بررسي اثرات تغيير اقليم بر ميزان حداكثر بارش محتمل در حوضه آبريز پارسيان پرداخته شده است. براي اين منظور ابتدا با استفاده از دو روش هرشفيلد و هرشفيلد-دسا، حداكثر بارش محتمل براي دوره پايه محاسبه شد. سپس خروجي بيست و سه مدل گردش عمومي جو تحت دو سناريوي RCP 4.5 و RCP 8.5 به عنوان دو سناريوي با سطح انتشار متوسط و بدبينانه براي دوره ي 2050-2020، به كمك داده هاي روزانه بارش در دوره ي پايه براي پنج ايستگاه هواشناسي موجود در منطقه ريزمقياس شدند. در نهايت با استفاده از بارش هاي برآورد شده براي آينده در هر پنج ايستگاه، مقدار حداكثر بارش محتمل به دست آمد. نتايج نشان داد  در دوره ي آتي، حداكثر بارش محتمل نسبت به دوره پايه كاهش مي يابد.