بررسي تأثير افزودن برخي از اسيدهاي آمينه ضروري بر سلامتي و عملكرد گوساله‌هاي شيرخوار

از آن جا كه پروتئين گران ترين ماده ي مغذي در ميان اقلام خوراكي است، دامپروري پايدار براي توليد محصولات با كيفيت و اقتصادي، بستگي به حد مطلوب اسيدهاي آمينه در تنظيم جيره دارد.  مطالعه ي حاضر به منظور بررسي تأثير افزودن اسيدهاي آمينه در استارتر با سطح پروتئين خام متوسط و مقايسه آن با استارتر داراي سطح پروتئين خام بالاتر بدون اسيد آمينه اضافه انجام شد.  براي اين منظور 48 گوساله هلشتاين نر و ماده از 3 روزگي تحت چهار تيمار آزمايشي قرار گرفتند و مطالعه در 70 روزگي پايان يافت.  تيمارهاي آزمايشي شامل (1) 18 درصد پروتئين خام در استارتر به علاوه 20 درصد ليزين و متيونين بالاتر، (2) 18 درصد پروتئين خام در استارتر به علاوه 20 درصد ليزين و متيونين و 10 درصد ترئونين بالاتر، (3) 18 درصد پروتئين خام در استارتر به علاوه 20 درصد ليزين، متيونين و ترئونين بالاتر و (4) 22 درصد پروتئين خام بدون اسيد آمينه اضافه بود.  در كل دوره آزمايش و نيز قبل از شيرگيري،  گوساله ها در تيمار 1 مصرف استارتر بالاتري داشتند.  نتايج اين مطالعه نشان داد كه گوساله هاي تغذيه شده با سطح بالاتر پروتئين خام، بازده خوراك بالاتري داشتند.  افزايش وزن روزانه و وزن نهايي نيز بين تيمارهاي آزمايشي متفاوت نبود.  تيمارهاي آزمايشي تأثير معني داري بر فراسنجه هاي خوني نداشتند.  در پايان آزمايش، گوساله هاي تغذيه شده با سطح بالاتر پروتئين خام بدون اسيد آمينه اضافه (تيمار 4)، سطح اوره سرمي بالاتري داشتند.  گوساله هاي تغذيه شده با 20 درصد اسيد آمينه هاي ليزين، متيونين و ترئونين بيشتر، روزهاي ابتلا به اسهال و دماي بدن كمتري داشتند.  به طور كلي، افزودن اسيدهاي آمينه ليزين، متيونين و ترئونين، تأثير معني داري بر عملكرد رشد و فراسنجه هاي ايمني خون نداشت.  اما پروتئين خام با سطح متوسط در استارتر به طور كارآمدتري نسبت به پروتئين با سطح بالاتر مورد استفاده قرار گرفت.