بررسي اثرات متقابل سيستم ارزي و تورم بر رشد اقتصادي ايران

دستيابي به رشد اقتصادي بالا و مناسب با رشد جمعيت يكي از مهمترين اهداف اقتصادي در ايران است. اين موضوع همواره به دليل وجود مشكلات ساختاري محقق نشده است. تورم با كاهش قدرت رقابت‌پذيري بنگاه‌هاي داخلي در برابر رقباي خارجي، زمينه‌ساز كاهش توليد و خارج شدن آن‌ها از چرخه كسب و كار و تضعيف اقتصاد ملي شده است. در راستاي حفظ قدرت رقابتي بنگاه‌هاي داخلي، سياست افزايش نرخ ارز يا تعديل شدن نرخ ارز بر حسب تورم داخلي مي‌تواند به‌عنوان مهمترين عامل در جهت افزايش قدرت اقتصادي شركت‌هاي داخلي مورد توجه قرار بگيرد. هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي اثرات متقابل سيستم ارزي و تورم بر رشد اقتصادي ايران است. در اين مطالعه از روش الگوي خود توضيح با وقفه‌هاي گسترده (ARDL) در بازه زماني 1360-1398 استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه در اقتصاد ايران افزايش در دو متغير تورم و انعطاف‌پذيري سيستم ارزي به‌طور مستقيم بر رشد اقتصادي تاثير منفي دارند؛ ولي افزايش در متغير متقابل سيستم ارزي و تورم بر رشد اقتصادي ايران مثبت است. اين مطالعه نشان مي‌دهد كه سيستم ارزي ثابت و كاملاً شناور براي تورم و رشد اقتصادي ايران مناسب نبوده است و پيشنهاد مي‌كند كه براي مرتفع كردن اثرات تورم بر رشد اقتصادي ايران لازم است تا در اقتصاد ايران رژيم‌هاي ارزي ميانه اجرا شود.