كاربرد محرك ميكوريزا در توليد نهالهاي گلداني و نهالكاري هاي مناطق بياباني

كمبود آب يكي از مهمترين عوامل محدودكننده رشد گياهان زراعي مناطق خشك و نيمه خشك است و به خاطر همين محدوديت، استفاده از مكملها و سوپر جاذبها براي استفاده بهينه از آب همواره مورد نظر ميباشد. قارچ هاي ميكوريزايي يكي از مهمترين ريز جانداران محيط ريشه محسوب ميشوند كه قابليت بهينهسازي مصرف آب در محيط ريشه را دارند. اثرات اين قارچ از طريق ايجاد تغييرات روي برخي از خصوصيات ريشه و جذب عناصر غذايي در گياهان ميزبان در شرايط خشكي ميباشد. بيشترين اثر اين قارچ در گياهان چندساله، نهالها و درختان ميباشد و از بعضي از گونههاي آن به صورت محدود در بخش كشاورزي در توليد گياهان زراعي استفاده ميشود. در ريشه نهالهايي كه با اين قارچ همزيستي پيدا ميكنند روزانه 10 % فتوسنتز خالص گياه به سمت ميكوريزا هدايت شده و در عوض آب و موادغذايي را در اختيار گياه قرار ميدهد. كاربرد اين قارچ در گياهاني كه ريشه قطور و چند ساله دارند بيشتر است در توليد نهال. به خاطر افزايش رشد ريشه باعث افزايش جذب مواد معدني خاك شده و به ازدياد موجودات ميكروسكوپي مفيد خاك كمك كرده و باعث بهبود كيفيت خاك ميگردد. بطور كلي مكانيسم اغلب سيستمهاي ميكوريزايي، تغييرات مورفولوژيكي را در گياه ايجاد مينمايند كه سرانجام آن بهبود بقا و رشد مناسبتر گياه ميباشد. ميكوريزا پيچش و زاويه برگها را تغيير و اين موضوع در جهت تنظيم و محدوديت جذب تشعشع و برقراري انرژي در برگ انجام ميگيرد، گياهان غير ميكوريزايي از زيادي جذب تشعشع و گرما بشدت آسيب ديده و كاهش رشد نشان ميدهند. اين مقاله با هدف استفاده از كودهاي زيستي و مكمل و محرك رشد )قارچ ميكوريزا( كه در زمان تهيه نشا و گلدانگيري نهالها براي جذب هرچه بيشتر آب و موادغذايي و فرار از تاثير تنشهاي خشكي و شوري و همچنين مبارزه بيولوژيكي با قارچهاي بيماريزا تهيه شده است. با توجه به خاكهاي مناطق بياباني استان خوزستان كه شديدا در معرض خشكي و شوري قرارداشته و به لحاظ كمبود مواد غذايي )خصوصا فقر فسفر( مقالهاي تحت عنوان كاربرد محرك ميكوريزا در توليد نهالهاي گلداني و نهالكاريهاي مناطق بياباني تقديم ميگردد