مديريت آسيب هاي ورزشي كاربران باشگاه هاي بدنسازي

هدف:با عنايت به اهميت و تاثير فعاليت هاي بدني بر سيستم هاي مختلف بدني، خوشبختانه روز به روز تعداد افراد استفاده كننده از باشگاه هاي بدنسازي نيز افزوده مي شود. توام با اين افزايش متاسفانه تعداد آسيب هاي بدني نيز افزايش مي يابد كه اطلاعات دقيقي در اين خصوص موجود نمي باشد، لذا هدف اين تحقيق تعيين آسيب هاي بدني متداول در بين كاربران باشگاه ها جهت تدوين يك برنامه مديريتي استراتژيك پيشگيري از آسيب ها بود. روش بررسي:جامعه آماري پژوهش حاضر كليه اعضاي باشگاه پالاديوم در اصفهان بود (6800) كه از اين ميان تعداد 364 عضو به صورت داوطلبانه در اين تحقيق مشاركت نمودند. اطلاعات مربوط به آسيب هاي ورزشي نمونه ها توسط فرم گزارش آسيب جمع آوري شد. تجزيه و تحليل داده ها در سطح آمار توصيفي (تعداد و درصد) انجام شد.يافته ها:نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه حركات چرخشي، پيچشي و حركات غير طبيعي منجر به 36/8 % از آسيب ها شدند و به دنبال آن افتادن وزنه ها و وسايل باشگاه بر روي بدن 21/5%، افتادن در حين انجام فعاليت در كلاس هاي گروهي 10/9 %، فرود يا چرخش بد در حين تمرين 10/4% از آسيب ها را منجر شدند. حدود 45/1% از آسيب ها در حين اجراي تمرينات با وزنه رخ داد و به دنبال آن 17/3% در كلاس هاي گروهي (ايروبيك)، 9/9 % در هنگام استفاده از تردميل اتفاق افتاد. در خصوص نوع آسيب ها، آسيب هاي ناحيه زانو و درد در زانو و سندرم كشككي راني بيشترين تعداد را به خود اختصاص دادند (19/7%) و به دنبال آن درد ناحيه قدامي ساق پا و از جمله شين اسپلينت (Shin Splints) (%18/6)، درد ناحيه مچ دست و پيچيدگي مچ دست و استرين تاندون هاي مچ دست (17/8%)، بيشترين آسيب ها را به خود اختصاص دادند. در كاربران باشگاه بدنسازي اندام تحتاني (43/5%)، متداول ترين ناحيه آناتوميكي آسيب ديده و به دنبال آن اندام فوقاني (34/7%)، ستون فقرات (15/3%) و سر و گردن (6/5%) بودند.نتيجه گيري:از يافته هاي تحقيق حاضر مي توان نتيجه گيري كرد كه متاسفانه تعداد آسيب ها در كاربران باشگاه هاي بدنسازي بسيار بالاست لذا بايستي از اين اطلاعات براي تدوين يك برنامه منظم پيشگيري از آسيب ها استفاده نمود تا بتوان با مديريت صحيح پيشگيري سطح عملكرد و سلامتي اعضا  را به حداكثر رساند.