كاربرد الگوهاي شكنندگي در ارزيابي عوامل مؤثر بر ريسك تكرار ركود: تجربه ايران و كشورهاي منتخب

كاوش در خصوص علل و عوامل ايجاد دوره‌هاي تجاري از ديرباز مورد علاقه پژوهشگران حوزه اقتصاد بوده و در اين زمينه پژوهش‌هاي فراواني مبتني بر روش‌هاي گوناگون انجام شده ‌است. پژوهش حاضر به دنبال تحليل عوامل مؤثر بر مخاطره تكرار ركود، در ايران و برخي از كشورهاي تحريم‌شده است. ركود مانند يك بيماري عودكننده فرض شده كه مؤلفه‌هاي مؤثر بر مخاطره تكرار آن بررسي مي‌گردد. بدين منظور از الگوهاي شكنندگي كه ذيل روش‌هاي پارامتريك تحليل بقا تعريف مي‌شود، استفاده مي‌شود. ابتدا داده‌هاي سالانه 11 كشور تحريم شده مدنظر در بازه زماني 2018-1990 دريافت و با استفاده از فيلتر هادريك- پرسكات، دوره‌هاي ركود آنها تعيين مي‌شود. سپس با بكارگيري الگوي پارامتري داراي جزء شكنندگي، تأثير متغيرهاي تورم، نسبت تشكيل سرمايه ثابت به مخارج مصرفي نهايي دولت، قيمت نفت و تحريم، بر مخاطره تكرار ركود بررسي مي‌گردد. نتايج نشان مي‌دهد كه تأثير هيچ يك از متغيرهاي مورد اشاره بر ريسك تكرار ركود معنادار نيست و تنها حضور عرض از مبداء در الگو رد نشده است. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه با توجه به شرايط كشورهاي مورد مطالعه، عوامل ناشناخته و بعضا غيراقتصادي بر ريسك تكرار ركود تاثير مي‌گذارند.