شبيه‌سازي مسير توليد و نقطه اوج توليد گاز از ميادين مستقل دريايي ايران و سناريوهاي جريان درآمدي

نظريه هوبرت در سال 1956 براي نخستين بار توليد نفت ايالات متحده را بر روي منحني زنگوله مانند نشان داد و در ادبيات اقتصاد انرژي مطرح گرديد. اين نظريه طول عمر، روند زماني و نقطه اوج توليد از ذخاير هيدروكربوري  را نشان مي‌دهد. در اين تحقيق توليد گاز از ميادين مستقل گازي دريايي كه در حدود 60 درصد از كل توليد گاز طبيعي كشور را تامين مي‌نمايند، شبيه‌سازي شد. براي جبران محدوديتهاي نظري الگوي هوبرت در خصوص در نظر نگرفتن پويايي در مقادير ذخاير، روند توليد و توليد انباشتي از روش شناسي پوياي سيستمي استفاده شد. از الگوي براي شبيه‌سازي مقادير توليد و اررش حال ثروت ملي گاز توليدي از ميادين مستقل دريايي استفاده شد. نتايج حاكي از آن است كه در سناريوي پايه نقطه اوج توليد از ميادين گازي مستقل دريايي در سال 1413 با ميزان حداكثر توليد در 2263 ميليون متر مكعب در روز حداكثر پتانسيل ممكن از مخازن مستقل دريايي است و ارزش اقتصادي ثروت ملي گاز توليدي از ميادين مستقل دريايي 1354 ميليارد دلار به قيمت ثابت سال 1401 خواهد بود. نتايج نشان مي‌دهد ادامه برداشت با نرخ رشد سالانه 13% (ميانگين سال‌هاي 1390 تا 1396) در بهترين شرايط تنها تا سال 1404 ميسر است. هر يك درصد افزايش در نرخ بازيافت 11 ميليارد دلار به ارزش حال اقتصادي طول عمر ميدان مي‌افزايد.  نشت 10 درصدي از ذخاير قابل برداشت 87 ميليارد دلار خسارت اقتصادي به ثروت ملي وارد مي‌كند.