بازنمايي هنجارهاي فرهنگي محيط‌ زيستي در ادب عامۀ بختياري

در اين پژوهش به بررسي هنجارهاي فرهنگي مربوط به محيط زيست در اشعار و قصه هاي عامۀ بختياري رايج در استانهاي چهارمحال و بختياري و خوزستان با روش اسنادي و با رويكرد توصيفي-تحليلي پرداخته و به اين پرسش ها پاسخ داده مي شود كه محيط زيست در شكل گيري ادبيات عامۀ بختياري چه نقشي دارد؛ در اين ادبيات، چه هنجارهاي فرهنگي (باورها و اعتقاداتي) دربارۀ محيط زيست بازتاب يافته است؟ نتايج پژوهش نشان مي دهد كه ادبيات عامۀ بختياري، حيواني- گياهي است. در اين ادبيات، هنجارهاي فرهنگي اي در زمينۀ محيط زيست بازنمايي شده است؛ چنانكه براي حفظ نخجير به عواملي چون سن، جنس و زمان شكار، توجه، و براي جلوگيري از قطع درختان به تقدس آنها و نماد زندگي قرار دادنشان پرداخته شده است. البته در كنار هنجارهاي فرهنگي مثبت، برخي از باورهاي نامناسب مانند نگاه منفي به برخي از حيوانات، گياهان و درختان وجود دارد كه اين امر، موجب آسيب رساندن به محيط زيست مي شود.