مقايسه‌ فراواني ريزشكست هاي عاجي بعد از قطع ناحيه اپيكال ريشه‌هاي داراي پست ريختگي و فايبرپست

مقدمه: دندان‏هاي درمان ريشه شده، مستعد شكست و ترك مي‏باشند. به همين دليل از پست هاي مختلف جهت افزايش مقاومت به شكست استفاده مي شود. از اين رو مطالعه حاضر با هدف مقايسه فراواني ميكروكرك در ريشه هاي قطع شده داراي پست ريختگي و فايبرپست انجام گرديد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، تعداد 40 دندان پرمولر تك كاناله كه به دلايل ارتودنسي يا پرودنتال در دانشكده دندانپزشكي زاهدان، كشيده شده بودند؛ انتخاب شدند. قبل از شروع كار، دندان ها از نظر وجود ميكروكرك مورد بررسي قرار گرفتند. سپس به وسيله آكريل، مانت شدند. 24 ساعت پس از انجام درمان ريشه، دندان ها به صورت تصادفي به دو گروه پست ريختگي و فايبر پست (در هر گروه 20 دندان) تقسيم شدند. پس از ساخت و سمان كردن پست ها در هر يك از گروه ها، روكش فلزي براي دندانها ساخته شد. در نهايت از 3 ميليمتري اپيكال، دندان ها به كمك فرز فيشور الماسي عمود بر محور طولي ريشه قطع شد. نمونه ها به كمك ميكروسكوپ جراحي اندودانتيك از نظر وجود يا عدم وجود ميكروكرك مورد بررسي قرار گرفت. براي تحليل داده ها از آزمون مجذور كاي و تست دقيق فيشر استفاده شد. يافته ها: فراواني ترك در ريشه هاي قطع شده حاوي پست ريختگي و فايبر پست 30 و 40 درصد بود. نتايج آزمون فيشر نشان داد كه فراواني ميكروكرك در ريشه هاي قطع شده داراي پست ريختگي و فايبرپست اختلاف معناداري نداشتند (0.37=P). نتيجه گيري: فراواني كرك هاي ريز مخاطي عاجي در گروه پست ريختگي و فايبر پست درريشه هاي قطع شده مشابه بود.