مطالعه‌ كاربردي براي تهيه‌آب اُزنيده با استفاده از پخشگر و اثرات دما و زمان در تهيه‌آن

در اين مطالعه تغييرات اُزن محلول در آب وايونيده با استفاده از روش اندازه‌گيري آني مورد بررسي قرار گرفت. گاز اُزن توسط يك راكتور هم‌محورتخليۀ سد دي الكتريك دست ساز توليد شد و از طريق يك پخشگر به پايين ستوني از آب تزريق شد. مقادير غلظت اُزن براساس طيف جذب UV به دست آمده از طريق دو پنجرۀ كوارتز نصب شده در داخل ظرف نگهدارندۀ آب اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه اُزن محلول در 3 دقيقه‌اول به سرعت افزايش مي‌يابد و سپس غلظت به مقدار تقريباً ثابتي مي‌رسد كه آن مقدار ثابت به دماي آب و غلظت اُزن استفاده شده در فاز گاز بستگي دارد. بيشترين غلظت اُزن محلول در حدود ppm 3/5 در كمترين دما (2 درجه سانتيگراد) زماني به دست آمد كه گاز ورودي حاوي ppm 2500 اُزن بود. اندازه‌گيري‌ها همچنين پس از خاموش كردن پخشگر ادامه يافت و كاهش اُزن محلول پايش شد. اُزن محلول تقريباً به طور نمايي با زمان كاهش يافت و شيب اين كاهش، وابستگي معني‌داري به دماي آب و زمان در معرض اُزن قرارگرفتن آب نداشت.