ارزيابي سازگاري و پايداري عملكرد ميوه در لاين‌هاي گزينش‌شده از توده‌هاي بومي بادمجان ميناب

بادمجان در ايران داراي تنوع ژنتيكي زيادي است و توده‌هاي بومي بسياري از اين گياه در ايران وجود دارند. جهت انجام آزمايش‌هاي سازگاري و پايداري پنج توده بومي بادمجان ميناب از مناطق عمده توليد اين محصول جمع‌آوري و تحت برنامه اصلاحي گزينش لاين‌هاي خالص قرار گرفتند كه در نتيجه 15 لاين برتر بادمجان از اين توده‌ها انتخاب شدند. پانزده ژنوتيپ بادمجان به‌همراه دو توده مادري برتر (جمعاً 17 ژنوتيپ) به‌مدت 2 سال و در 3 منطقه كشور شامل ميناب، كرج و جيرفت مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمايش در قالب طرح آماري بلوك‌هاي كامل تصادفي و در 3 تكرار انجام شد. در نهايت عملكرد كل در دو سال متوالي اندازه‌گيري و در پايان تجزيه‌ مركب داده‌ها صورت گرفت و با بررسي پايداري ژنوتيپ‌ها به روش هاي AMMI و GGE Biplot بهترين لاين(ها) براي اقليم‌هاي مختلف معرفي شدند. بر اساس نتايج مقايسه ميانگين عملكرد ژنوتيپ‌هاي مورد بررسي در هر منطقه از ميانگين دو سال آزمايش، ژنوتيپ GHE12 در منطقه ميناب، ژنوتيپ SA13 در منطقه جيرفت و ژنوتيپ‌هاي AM4، SA15 و SA5 در منطقه كرج از عملكرد قابل قبولي نسبت به بقيه ژنوتيپ‌ها برخوردار بودند. با اين‌حال بر اساس نتايج تجزيه سازگاري و پايداري عمومي، دو ژنوتيپ Y7 و SA20 با داشتن كمترين ميزان اثر متقابل، پايدارترين ژنوتيپ‌ها شناخته شدند. در نهايت بر اساس نتايج سازگاري و پايداري خصوصي، ژنوتيپ ‌Y براي منطقه ميناب، ژنوتيپ SA13 براي منطقه جيرفت و ژنوتيپ ‌AM4 براي منطقه كرج قابل توصيه هستند.