تحليل نقش اعيان‌سازي بر تحولات هويتي ساكنان محلات با رويكرد آينده پژوهي (مطالعه موردي: بافت فرسوده شهر زنجان)

مقدمه: اعيان سازي ابنيه هاي فرسوده بدون توجه به ساختار هويتي و فرهنگي-تاريخي محلات، يكي از مهمترين اقدامات نوسازي و بازسازي است. كه منجر به تحولات عميق كالبدي، هويتي بواسطه جابه جايي ساكنان محلي و تغييرات فرهنگي و اجتماعي مي گردد. هدف: هدف پژوهش بررسي چگونگي و شدت تأثير اعيان سازي بر ابعاد اجتماعي- فرهنگي مناطق قديمي و فرسوده شهر زنجان است. روش: تحقيق حاضر بر مبناي روش توصيفي - تحليلي و بر اساس هدف از نوع مطالعات كاربردي مي باشد. گردآوري اطلاعات با مطالعات ميداني و كتابخانه اي انجام شد. جامعه آماري شامل ساكنين بافت فرسوده شهر زنجان است. با نمونه گيري كوكران 384 نمونه انتخاب شدند. براي تحليل داده ها از تحليل عاملي، آزمون نيكوئي برازش و رويكرد ساختار متقابل شبكه به كمك نرم افزار SPSS و MIC MAC استفاده گرديد.قلمرو جغرافيايي پژوهش: قلمرو جغرافيايي اين پژوهش، مناطق قديمي و فرسوده شهر زنجان مي باشد. يافته ها: يافته هاي تحقيق نشان مي دهد براساس آزمون تحليل عاملي شاخص هاي وضعيت كاربري معابر با ضريب 0.733 ؛ سرانه كاربري خدماتي با 0.887 ؛ و احترام به قانون با 0.761 بيشترين تغييرات را بواسطه اعيان سازي داشته اند و با حفظ روند فعلي، متغيرهاي امنيت؛ كاربري هاي ناسازگار و مزاحم؛ تعهد پذيري؛ سيماي ساختمان ها؛ وضعيت كاربري معابر؛ سرزندگي؛ سرانه كاربري خدماتي؛ مساحت مسكن؛ استحكام مسكن؛ تناسب هزينه و درآمد؛ و تناسب مسكن با نياز ساكنين، بيشترين تغيير و تحولات را در آينده بواسطه اعيان سازي خواهند داشت. نتايج: براي بهبود هويت محلات بافت فرسوده، ارتقاء سطح درآمد، اشتغال زايي، افزايش تعهد پذيري، توجه به معماري بومي و استحكام ساختمان، جلب اقشار متوسطه و مرفه شهر به سكونت در محله بافت فرسوده ضروري است.