ارزيابي اثرات سياست‌هاي مقاوم‌سازي بر الگوهاي مسكن و هويت روستايي (مطالعه موردي: روستاهاي شهرستان ماسال)

ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﻣﺴﮑﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺳﮑﻮﻧﺘﮕﺎه ﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ، ﺑﻪ وﯾﮋه در ﻣﻨﺎﻃﻖ روﺳﺘﺎﯾﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺴﮑﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﯾﮑﯽ از ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎي ﻋﻤﺪه در ﻧﻮاﺣﯽ روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻗﺪرت ﻣﺎﻟﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ روﺳﺘﺎﺋﯿﺎن و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮي ﻣﺴﺎﮐﻦ در ﺑﺮاﺑـﺮ ﺑﻼياي طبيعي ﻣﺤﺴـﻮب مي گردد ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻤﺎﻣﯽ دوﻟﺖ ﻫﺎ در ﺳﺎل ﻫﺎي اﺧﯿﺮ ﺑﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮن اﻋﻄﺎي اﻋﺘﺒﺎرات و وام ﻫﺎي ﮐﻢ ﺑﻬﺮه در راﺳﺘﺎي ارﺗﻘﺎي كيفيت ﻣﺴـﺎﮐﻦ روستايي ﻣﺒـﺎدرت ﻧﻤﻮده اﻧﺪ. ﺳﯿﺎﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﯽ در ﺑﻄﻦ روﺳﺘﺎﻫﺎ و اﻟﮕﻮﻫﺎي ﻣﺴﮑﻦ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. ﻫﺪف: ﻫﺪف اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﻫﺪف از ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮات اﻋﺘﺒﺎرات و وام ﻫﺎي ﻣﻘﺎوم ﺳﺎزي ﻣﺴﺎﮐﻦ در ﻧﻮاﺣﯽ روﺳﺘﺎﯾﯽ ﺷﻬﺮﺳـﺘﺎن ﻣﺎﺳـﺎل (روﺳـﺘﺎﻫﺎ ي ﺷﺎﻟﻤﺎء، ﻣﺮﮐﯿﻪ و درﺧﺎﻧﻪ)در دو ﺑﻌﺪ اﻟﮕﻮي ﻣﺴﮑﻦ و ﻫﻮﯾﺖ روﺳﺘﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. روش ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺗﺤﻘﯿﻖ: روش ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ-ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ روﯾﮑﺮد ﮐﯿﻔﯽ-ﮐﻤﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺟﻤﻊ آوري اﻃﻼﻋـﺎت از روش ميداني (ﻣﺸـﺎﻫﺪه، ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ و ﭘﺮﺳﺸﮕﺮي) اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﮥ آﻣﺎري ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﯿﺰ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺴﺎﮐﻦ روﺳﺘﺎﻫﺎي ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑـﺮ اﺳـﺎس روش ﮐـﻮﮐﺮان 383 ﻣﺴﮑﻦ ﺑﺮآورد ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. ﻗﻠﻤﺮو ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ﭘﮋوﻫﺶ: ﻗﻠﻤﺮو ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، روﺳﺘﺎﻫﺎي ﺷﺎﻟﻤﺎء، ﻣﺮﮐﯿﻪ و درﺧﺎﻧﻪ در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻣﺎﺳﺎل ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﺪه ﺗﺮﯾﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ اﻋﺘﺒﺎرات و وام ﻫﺎي ﻣﻘﺎوم ﺳﺎزي، ارﺗﻘﺎي اﺳﺘﺤﮑﺎم ﻣﺴﺎﮐﻦ ﺟﺪﯾﺪ و ﻧﻮﺳﺎزي ﺷﺪه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﮐﻦ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از ﺳﺎﯾﺮ ﺗﺄﺛﯿﺮات اﯾﻦ ﺗﺴﻬﯿﻼت ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎي زﯾﺴﺘﯽ در واﺣﺪ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ، ﮐﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ زﯾﺮﺑﻨﺎي ﻣﺴﺎﮐﻦ، ﮐﺎﻫﺶ ﺗﻌﺪاد اﺗﺎق ﻫﺎ و ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﻧﻮع ﭘﻼن و ﺳﺎزه ﻫﺎي ﻣﺴﺎﮐﻦ اﺷﺎره ﮐﺮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﮐﯽ از ﮐﺎﻫﺶ ﻫﻮﯾﺖ در ﮐﺎﻟﺒﺪ روﺳﺘﺎﻫﺎ از ﻣﻨﻈﺮ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﮑﺎﻧﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﮐﺎﻫﺶ ارزش هاي فرهنگي و ﺗﻄـﺎﺑﻖ ﺑـﺎ اﻟﮕـﻮ ي ﮐﻬـﻦ و سنتي در ﻃﺮاﺣﯽ ﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ واﺣﺪﻫﺎي ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.