اختلال اراده به‌عنوان دفاع جزئي در حقوق بين‌الملل كيفري و كنش‌پذيري از كامن‌لا

بنيان نظري معاذيري همچون «مسئوليت تقليل‌يافته»، «عذر برانگيختگي»، «مستي» و «وضعيت روحي و رواني متهم»، اختلال اراده است. در اساسنامۀ ديوان‌هاي بين‌المللي كيفري به اختلال اراده به‌عنوان دفاع جزئي به‌طور مستقيم اشاره نشده است؛ هرچند بر مبناي بند 3 مادۀ 31 اساسنامۀ ديوان بين‌الملل كيفري، ديوان مي‌تواند ديگر اسباب معافيت مجازات را مدنظر قرار دهد و از اين منظر به اختلال اراده توجه كند. با وجود پذيرش مفاهيمي همچون ناتواني ذهني در چارچوب حقوقي ديوان بين‌الملل كيفري و دادگاه بين‌الملل كيفري يوگسلاوي سابق كه مي‌تواند دامنۀ اسباب بالقوۀ قابل اعمال در تخفيف مجازات را توسعه دهد؛ اما در مورد مصاديق اختلال اراده در اساسنامۀ اين ديوان‌ها، رهيافتي كاملاً محتاطانه اتخاذ شده است. در واقع با پايبندي به فلسفۀ وضع قوانين سختگيرانه در جنايات بين‌المللي، تنها به پذيرش مصاديق اختلال اراده به‌عنوان يك مخفف قضايي اكتفا شده است. اين در حالي است كه در نظام كامن‌لا، به‌طور خاص حقوق انگلستان، اختلال اراده به‌عنوان يك مخفف قانوني ظاهر مي‌شود و موجب تبديل ماهيت قتل عمد به قتل غيرعمد مي‌شود.