آرام‌بخشي داخل بيني به همراه بي‌هوشي تام وريدي در يك قطعه فلامينگو به منظور جراحي قطع عضو؛ چالش‌ها و راهكارها

پرندگان حيات وحش نسبت به مقيدسازي‌ فيزيكي، كه از ملزومات معاينات دام‌پزشكي است، واكنش مطلوبي نخواهند داشت؛ بويژه كه پرندگان داراي خصوصيات منحصر‌ به فرد آناتومي و فيزيولوژي هستند كه بي‌هوشي در آن‌ها را متفاوت ساخته است. در چنين مواقعي اعمال مقيدسازي شيميايي به منظور كاهش استرس و عواقب مخاطره‌آميز در پرنده‌ها ضروري است. يك قطعه فلامينگو با سابقه آسيب منجر به شكستگي بال سمت چپ و جراحي ناموفق در ناحيه استخوان شكسته به درمانگاه ارجاع داده شد كه با توجه به شرايط بيمار تصميم به قطع عضو گرفته شد. تجويز داخل بيني ميدازولام (2 ميلي‌گرم/كيلوگرم) به عنوان آرام‌بخش و در ادامه القاء و نگه‌داري بي‌هوشي توسط تجويز داخل وريدي تركيب كتامين (20 ميلي‌گرم/كيلوگرم) و ديازپام (0.2 ميلي‌گرم/كيلوگرم) مدنظر قرار داده شد. رژيم دارويي مذكور بي‌هوشي و بازگشت از بي‌هوشي قابل قبولي را در فلامينگو به منظور جراحي قطع عضو ايجاد كرده است. پيرو تجربه باليني ياد شده در پرنده ارجاعي، استفاده از آرام‌بخشي داخل بيني و بي‌هوشي وريدي مناسب، در مواقعي كه دسترسي به بي‌هوشي استنشاقي ميسر نباشد، بي‌خطر و موثر خواهد بود.