اثر افزودن دانه گشنيز به جيره بر عملكرد رشد، قابليت هضم مواد مغذي و فراسنجه هاي خوني بره هاي پرواري سنجابي

هدف از اين تحقيق، بررسي اثر افزودن دانه گشنيز به جيره بر عملكرد، قابليت هضم مواد مغذي و فراسنجه هاي خوني بره هاي سنجابي بود. براي اين منظور، 16 رأس بره نر با سن 90 روز و ميانگين وزني 1.5±27 كيلوگرم به مدت 90 روز پروار شدند. در اين تحقيق، جيره ها داراي نسبت كنسانتره به علوفه 70 به 30 بودند. جيره هاي آزمايشي شامل: صفر (شاهد)، يك، سه و پنج درصد دانه گشنيز بود. نتايج نشان داد كه مصرف دانه گشنيز در سطوح سه و پنج درصد اثر مثبتي بر ماده خشك مصرفي و افزايش وزن روزانه دارد (0.05 P) و سبب عملكرد بهتر بره‌ها شد. بهترين ضريب تبديل خوراك در تيمار حاوي يك درصد دانه گشنيز بدست آمد (0.05 P). در مقايسه با جيره شاهد، جيره مصرفي حاوي دانه گشنيز، اثر افزايشي بر قابليت هضم ظاهري فسفر داشت (0.05 P). استفاده از دانه گشنيز (يك و پنج درصد) سبب افزايش گلوكز و كاهش اوره خون شد، ولي ساير متابوليت هاي خون را تحت تاثير قرار نداد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه استفاده از دانه گشنيز به ميزان يك تا سه درصد در جيره بره هاي پرواري موجب بهبود عملكرد دوره پروار و قابليت هضم ظاهري فسفر شده و آثار مثبتي بر فراسنجه هاي خوني گلوكز و اوره در بره هاي سنجابي دارد.