ارزش غذايي علوفه پرسياوشان و مريم‌گلي و تأثير گنجاندن آنها در جيره بر قابليت هضم، توليد متان، ظرفيت آنتي‌اكسيداني و فراسنجه‌هاي تخمير برون‌تني

هدف از اين تحقيق، تعيين ارزش غذايي گياهان مرتعي پرسياوشان (Adiantum capillusveneris) و مريم‌گلي (Salvia officinalis)، و تأثير سطوح افزايشي آن‌ها در جيره بر قابليت هضم و فراسنجه‌هاي تخمير برون‌تني بود. تركيب شيميايي و خصوصيات تخميرپذيري گياهان با استفاده از روش‌هاي استاندارد تعيين شد. تأثير سطوح مختلف گياهان در جيره با استفاده از آزمون توليد گاز برون‌تني در قالب پنج تيمار (جيره شاهد، جيره‌هاي حاوي 15 يا 30 درصد پرسياوشان، و جيره‌هاي حاوي 15 يا 30 درصد مريم‌گلي) با سه تكرار بررسي شد. قابليت هضم، فراسنجه‌هاي تخمير، توليد توده ميكروبي، ظرفيت آنتي‌اكسيداني، جمعيت پروتوزوآيي  و توليد متان تعيين شد. نتايج نشان داد پروتئين خام و قابليت هضم پرسياوشان در مقايسه با مريم‌گلي و يونجه كمتر است (0.05 P). پرسياوشان و مريم‌گلي در مقايسه با يونجه داراي خاكستر خام بيشتري بودند (0.05 P). استفاده از پرسياوشان و مريم‌گلي در جيره، تأثير معني‌داري بر حجم گاز توليدي، قابليت هضم ماده آلي و انرژي قابل سوخت و ساز نداشت (0.05 P)، اما مريم‌گلي موجب بهبود سوبستراي تجزيه‌شده حقيقي شد (0.05 P). جايگزيني پرسياوشان و مريم‌گلي در جيره باعث بهبود توليد توده ميكروبي و ظرفيت آنتي‌اكسيداني شد و توليد آمونياك، متان، نسبت استات به پروپيونات و جمعيت پروتوزوآيي  را كاهش داد (0.05 P). گنجاندن گياهان مذكور در جيره، تأثيري بر pH و غلظت كل اسيدهاي چرب فرار محيط كشت نداشت (0.05 P). در مجموع، جايگزيني گياه كامل پرسياوشان و مريم‌گلي در جيره (تا 30 درصد ماده خشك)، بدون تأثير منفي بر قابليت هضم، امكان‌پذير است. هم‌چنين، با بهبود ظرفيت آنتي‌اكسيداني و توليد توده ميكروبي و كاهش توليد متان و آمونياك، موجب بهبود كارآيي جيره مي‌شود.