اثر افزودن بيوچار در جيره‌هاي حاوي پروبيوتيك بر متغيرهاي تخمير برون‌تني، شاخص‌هاي سلامت، باكتري‌هاي ركتوم و آنزيم‌هاي خون گوساله‌هاي هلشتاين

در اين پژوهش، تأثير افزودن بيوچار چوب انار و آلو) در جيره‌هاي حاوي لاكتوباسيل مخلوط L. plantarum، L. rhamnosus و Enterococcus faecium) و مخمر S. boulardii) بر تخمير، جمعيت ميكروبي، متان و ظرفيت آنتي‌اكسيداني برون‌تني سه تكرار) و همچنين شاخص‌هاي سلامت، باكتري‌هاي ركتوم و آنزيم‌هاي خون گوساله‌هاي هلشتاين 10 تكرار) در دوره پيش 10 تا 75 روزگي) و پس ‌از شيرگيري 76 تا 100 روزگي) بررسي شد. جيره‌ها عبارت بودند از: 1- شاهد فاقد پروبيوتيك و بيوچار)، 2- شاهد+لاكتوباسيل، 3- شاهد+مخمر، 4- شاهد+بيوچار، 5- شاهد+لاكتوباسيل-بيوچار، و 6- شاهد+مخمر-بيوچار. مصرف جداگانه لاكتوباسيل، مخمر و بيوچار موجب بهبود گوارش‌پذيري، باكتري‌هاي سلولوليتيك و ظرفيت آنتي‌اكسيداني برون‌تني شد 0.05 P)، اما، بهترين پاسخ با مصرف پروبيوتيك-بيوچار مشاهده شد. تيمارهاي پروبيوتيك و پروبيوتيك-بيوچار، جمعيت پروتوزوآ را كاهش داد 0.05 P). توليد متان در تمامي تيمارهاي حاوي افزودني كاهش يافت و كمترين مقدار مربوط به لاكتوباسيل-بيوچار و مخمر-بيوچار بود 0.05 P). افزودني‌ها موجب بهبود مصرف خوراك 0.066=P) و افزايش معني‌دار رشد گوساله‌ها شدند 0.05 P) و بيشترين رشد مربوط به تيمارهاي پروبيوتيك-بيوچار بود. با مصرف پروبيوتيك‌ها و بيوچار، جمعيت كليفرم‌هاي ركتوم كاهش پيدا كرد، نمره مدفوع و ميانگين امتياز سلامت حيوانات بهبود يافت، و برترين تيمارها، مخلوط پروبيوتيك-بيوچار بودند 0.05 P). غلظت آنزيم‌هاي خون تغيير نكرد، به‌جز لاكتات دهيدروژناز كه در دوره پيش از شيرگيري در گروه‌هاي افزودني به‌ويژه پروبيوتيك-بيوچار) كمتر از شاهد بود 0.05 P). در مجموع، افزودن بيوچار به جيره‌هاي حاوي پروبيوتيك لاكتوباسيل و/يا مخمر) موجب بهبود تخمير برون‌تني، كاهش كليفرم‌هاي ركتوم و بهبود شاخص‌هاي سلامت شد و مي‌تواند به ‌عنوان يك راه‌كار براي تقويت اثربخشي پروبيوتيك‌ها در گوساله‌هاي نوزاد توصيه شود.