مؤلفه‌هاي فردي و شغلي مؤثر بر كيفيت زندگي كاري پرستاران بخش مراقبت از بيماران مبتلا به كوويد-19

پيش‌زمينه و هدف: در شرايط اپيدمي كوويد-19 با توجه به تنش و استرس بيش‌ازاندازه پرستاران بخش‌هاي مراقبت از اين بيماران، شناسايي و ارتقاي مؤلفه‌هاي اثربخش در كيفيت زندگي كاري پرستاران از اهميت زيادي برخوردار است. در همين راستا پژوهش حاضر باهدف شناسايي و اولويت‌بندي مؤلفه‌هاي فردي و شغلي كيفيت زندگي كاري پرستاران بخش مراقبت از بيماران مبتلا به كوويد-19 در اصفهان صورت گرفت.  مواد و روش كار: پژوهش حاضر از نوع كيفي-كمي بود. در بخش كيفي، از روش تحليل محتوا و در بخش كمي از روش توصيفي- پيمايشي استفاده گرديد. جامعه آماري شامل پرستاران شاغل در بخش مراقبت از بيماران مبتلا به كوويد-19 در بيمارستان‌هاي شهر اصفهان بود. در بخش كيفي از روش تحليل محتوا به شيوه هدفمند با 12 نفر از پرستاران مصاحبه نيمه ساختاريافته انجام شد و در بخش كمي 300 نفر از پرستاران به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، به اولويت‌بندي مؤلفه‌هاي شناسايي‌شده توسط آزمون فريدمن پرداخته شد. يافته‌ها: مؤلفه‌هاي فردي كيفيت زندگي كاري، در قالب 8 مقوله فرعي به ترتيب اولويت شامل؛ تعادل كار-خانواده، پذيرش رنج‌ها و پريشاني‌هاي واقعيت كنوني محل كار، انعطاف‌پذيري و انطباق با شرايط فعلي بحران كوويد-19 در محيط كار، تناسب شغل-شخصيت، وجدان كاري و وظيفه‌شناسي، ايثار و ازخودگذشتگي در محيط كار، اميدواري و مثبت انديشي در محيط كار، ريسك‌پذيري در محيط كار اولويت‌بندي شد. مؤلفه‌هاي شغلي كيفيت زندگي كاري هم در قالب 8 مقوله فرعي به ترتيب اولويت شامل؛ حجم كاري، ميزان حقوق و مزاياي شغلي، نگراني‌ها و استرس‌هاي شغلي، فرسودگي شغلي، امنيت شغلي، اشتياق و دل‌بستگي شغلي، الزام محدوديت‌هاي روابط اجتماعي، استقلال و خودمختاري شغلي شناسايي و اولويت‌بندي شد. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر مي‌توانند در سياست‌گذاري‌هاي حوزه سلامت جهت افزايش كيفيت زندگي كاري پرستاران بخش مراقبت از بيماران مبتلا به كوويد-19 كاربرد داشته باشند.