بررسي اثربخشي مداخله تنظيم هيجان بر شدت خستگي و اضطراب وجودي زنان مبتلا به اسكلروز چندگانه (MS)

پيش‌زمينه و هدف: هدف از اين پژوهش تعيين اثربخشي مداخله تنظيم هيجان بر شدت خستگي و اضطراب وجودي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروز بود. مواد و روش‌ها: اين طرح از نوع طرح پژوهشي نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون – پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه‌ي آماري اين پژوهش شامل تمامي بيماران زن مبتلا به MS شهر اروميه در سالس 1399 بود. حجم نمونه شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه كنترل) از جامعه آماري به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. براي گروه آزمايش، آموزش تنظيم هيجان اجرا شد در حالي كه گروه كنترل آموزشي دريافت نكردند. ابزار پژوهش شامل مقياس شدت خستگي و مقياس اضطراب وجودي بود. داده‌ها با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه مداخله تنظيم هيجان بر شدت خستگي و اضطراب وجودي در مراحل پس‌آزمون تأثير معني‌دار داشته است (P 0.001). در مقابل، تأثير مداخله در مرحله پيگيري معني‌دار نبوده و تداوم نداشت (P 0.05). بحث و نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين پژوهش اطلاعات مفيدي را در ارتباط با برنامه تنظيم هيجان فراهم مي‌كند و مشاوران و روانشناسان مي‌توانند براي بهبود شدت خستگي و اضطراب وجودي در بيماران مبتلا به MS از اين مداخله استفاده نمايند.