ارتباط شاخص توده بدني مادر با بروز زايمان زودرس در زنان باردار ايراني: يك مطالعه مروري نظام‌مند

پيش‌زمينه و هدف: شاخص توده بدني مادر مي‌تواند ميزان بروز زايمان زودرس را تغيير داده و اگرچه مطالعات زيادي در مورد ارتباط بين شاخص توده بدني و زايمان زودرس وجود دارد، ولي هيچ مطالعه‌اي به‌مرور اين نتايج در مطالعات ايراني نپرداخته است، لذا مطالعه مروري حاضر با هدف بررسي ارتباط شاخص توده بدني مادر با بروز زايمان زودرس در زنان باردار ايراني انجام شد. مواد و روش كار: در اين مطالعه مروري، پايگاه‌هاي اطلاعاتي PubMed، Scopus، Science direct، SID، Magiran، Iranmedex، Irandoc، Medlib، Google scholar براي يافتن مقالات انتشاريافته از بازه زماني 1379 تا مرداد 1401 با استفاده از كلمات كليدي مرتبط جستجو شدند. كيفيت مقالات توسط چك‌ليست استروب بررسي شد و از حدود 383 مقاله‌اي كه از موتورهاي جستجو به دست آمد، 21 مقاله كه نمره بيشتر از 15.5 گرفتند وارد مطالعه شدند. متن كامل مقالات انتخاب شده توسط دو مرورگر بررسي شد. يافته‌ها: نتايج مطالعات در اين مورد متناقض است. از 21 مطالعه موردبررسي با حجم نمونه 33527 نفر، نتايج 33.33 درصد از مطالعات نشان داد كه شاخص توده بدني بالا مي‌تواند به‌عنوان يكي از متغيرهاي اصلي در بروز زايمان زودرس باشد درحالي‌كه 33.33 درصد ديگر از مطالعات  در افراد با شاخص توده بدني كمتر، ميزان زايمان زودرس بيشتري را گزارش داده بودند. در يك‌سوم ديگر مطالعات، به‌طوركلي ارتباطي ميان BMI مادر باردار با بروز زايمان زودرس مشاهده نكردند. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاضر از اين مطالعه، شاخص توده بدني با ميزان بروز زايمان زودرس مرتبط بوده و در افراد با شاخص توده بدني پائين و بالا ميزان بروز زايمان زودرس بيشتر هست لذا در مشاوره قبل از بارداري بايد به BMI مادران، به‌عنوان يك ريسك فاكتور مهم در بروز پيامدهاي بارداري، توجه ويژه‌اي شود .