بررسي آنومالي حرارتي و رطوبتي بين زمان حال و پليستوسن و بازسازي شرايط اقليمي با استفاده از شواهد ژئومورفيك مطالعه موردي: ارتفاعات شمال شرقي بينالود)

تغييرات اقليمي پليستوسن با توجه به زمان وقوع و نقش آن در شكل گيري چشم اندازهاي فعلي كره زمين، از اهميت ويژه‌اي برخوردارند. هدف از پژوهش حاضر بررسي شواهد ژئومورفولوژيكي يخچال هاي كواترنر در شمال شرقي ارتفاعات بينالود است. ارتفاع برف مرز با روش رايت و روش پورتر شامل نسبت ارتفاع، ارتفاع كف سيرك و نسبت مساحت تجمعي برآورد گرديد. براساس فرم خطوط منحني ميزان در نقشه‌هاي توپوگرافي، 55 سيرك در بخش‌هاي شمالي، شرقي و غربي منطقه تحقيق شناسايي شدند. تجزيه و تحليل ارتفاعات برآورد شده گواه اين است كه ارتفاع برف مرز دائمي در روش پورتر و رايت، به دليل انعكاس اثرگذاري جهت ناهمواري بر ارتفاع برف مرز نسبت به ساير روش‌ها با واقعيت انطباق بيشتري دارد. تجزيه و تحليل يافته‌ها نشان مي‌دهد كه اين منطقه در دوره‌هاي سرد تحت حاكميت سيستم شكل زايي يخچالي بوده است. برحسب همبستگي بين ارتفاع و متوسط دماي سالانه و ارتفاع و مقدار بارش سالانه، گراديان حرارتي و رطوبتي محاسبه شد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد خط برف مرز دائمي با روش‌هاي رايت و پورتر، در ارتفاع 2600 و 2100 متري واقع شده است. باتوجه به اين خط و افت آهنگ دما به مقدار 0.7 درجه به ازاي هر100 متر ارتفاع، مقدار تفاوت دماي كنوني با دوره پليستوسن، معادل 6.4 درجه‌ سانتي گراد محاسبه شد. نتايج نشان داد كه مقدار بارش سالانه در دوره پليستوسن 130 ميلي متر نسبت به ميانگين امروزي بيشتر بوده است.