ارزيابي پتانسيل تهديد شبكه‌هاي حمل‌و‌نقل جاده‌اي با رويكرد پدافند غيرعامل در استان خوزستان

اهميت روز‌افزون و در عين حال، نوظهور بودن موضوع پدافند غيرعامل و پراكندگي و كمبود اطلاعات دراين زمينه از يك سو و اهميت حياتي شبكه حمل‌ونقل كه در زمان بروز بحران‌هاي انساني از قبيل جنگ و طبيعي از قبيل سيل و زلزله از آسيب‌پذيري بالايي برخوردارند، از سوي ديگر، موجب گرديده تا ضرورت ارائه الگو و روشي جامع براي شناسايي پتانسيل تهديد در اين شبكه با رويكرد پدافند غيرعامل كاملا مشهود باشد. هدف از اين تحقيق، ارائه مدلي با بكارگيري سيستم اطلاعات جغرافيايي و تكنيك هاي تصميم‌گيري با رويكرد پدافند غيرعامل در راستاي شناسايي و ارزيابي پتانسيل تهديد در شبكه حمل‌و‌نقل جاده‌اي مي‌باشد. بدين منظور ابتدا 13 معيار در سه دسته طبيعي، انساني و حمل‌و‌نقلي شناسايي و با روش ديماتل ارتباطات علي و معلولي آن‌ها ارزيابي شد. سپس با روش فرايند تحليل شبكه وزن‌دهي شدند و در سيستم اطلاعات جغرافيايي و با بكارگيري منطق فازي، روش تركيب خطي وزني، تخمين تراكم كرنل و تابع لكه‌هاي داغ به منظور توليد نقشه‌هاي پتانسيل تهديد مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه مهمترين معيارها، تراكم شبكه جاده‌اي با 0.141، پل‌ها با 0.133، وجود ريل با 0.124 و موقعيت نسبت به شهرها با 0.104 بودند. همچنين نتايج روش‌هاي فازي و تركيب خطي وزني محدوده پتانسيل تهديد را در دامنه 0.21 تا 0.87 شناسايي كردند. بخش‌هايي از شبكه كه نزديك شهرها هستند و پل‌ها داراي بيش‌ترين پتانسيل تهديد بود. همچين تابع لكه‌داغ نشان داد كه مناطق شهري و مناطقي كه شبكه داراي تراكم بالا بوده جزو لكه‌هاي داغ هستند كه جاذب تهديد مي باشند. بر اساس نتايج تحقيق پيشنهاد شد كه در برنامه‌ريزي‌هاي جديد براي توسعه شبكه حمل‌و‌نقل از اصول پدافندغيرعامل در طراحي شبكه و به ويژه پل‌ها استفاده گردد.