پهنه‌بندي آسيب‌پذيري مناطق شهري در برابر زلزله (مطالعه موردي: شهر اروميه)

خطر زلزله همواره جوامع بشري را تحت تأثير خود قرار مي‌دهد و خسارات جبران‌ناپذيري به اين جوامع وارد مي‌آورد. بنابراين، آمادگي مقابله با اين بحران از طريق شناسايي نقاط آسيب‌پذير و برطرف كردن آن‌ها در جهت كاهش آسيب‌هاي ناشي از زلزله مؤثر است. با توجه به واقع شدن ايران روي يكي از دو كمربند زلزله‌خيز جهان و وجود گسل‌هاي فراوان، وقوع زلزله در فلات ايران امري طبيعي است. ايران جزء ده كشور زلزله‌خيز دنياست. به‌تبع، شهر اروميه نيز، به دليل قرارگيري در دامنة رشته‌كوه‌هاي زاگرس، از اين قائده مستثني نيست و هر ساله شاهد تعداد زياد لرزه با شدت‌هاي متفاوت است. از اين رو، براي مقابله با مشكل يادشده، به مطالعات دقيق در حوزه‌هاي ‌ساخت‌وساز و ايمني بيشتر نياز است. در اين پژوهش، به منظور ارزيابي شدت آسيب‌پذيري از زلزله، پارامترهاي ‌مؤثر شناسايي و با استفاده از ‌فرايند تحليل سلسله‌مراتبي فازي وزن‌دهي شدند. نقشة آسيب‌پذيري به روش همپوشاني شاخص و منطق فازي براي بلوك‌هاي آماري شهر اروميه تهيه و به صورت بصري در محيط سيستم اطلاعات مكاني ارائه شدند. نتايج به‌دست‌آمده حاكي از آسيب‌پذيري حدود 50 درصد از سطح شهر در مقابله با زلزله است. به بيان دقيق‌تر حدود 151574 متر مربع، يعني 0.005 درصد، داراي گريد آسيب‌پذيري بسيار زياد و 11538359 متر مربع، با ميزان بالغ بر 0.40 درصد، در مقابل زلزله داراي گريد آسيب‌پذيري زياد است.