ارزيابي و تحليل مزيت‌هاي‌نسبي، رقابت‌پذيري و آثار سياست‌هاي حمايتي محصولات منتخب پهنه‌هاي اقتصاديكشاورزي افغانستان

بخش كشاورزي محور رشد و توسعه اقتصادي افغانستان و بخش راهبردي در تأمين غذا و معيشت جمعيت رو به رشد آن است. توجه به مزيت هاي نسبي و رقابتي منطقه اي محصولات اين بخش از جنبه هاي مهم تخصيص كارآمد منابع محدود و برنامه ريزي و سياست گزاري توليد و تجارت است. بر اين اساس، پژوهش حاضر به بررسي مزيت هاي نسبي، رقابتي و آثار سياست هاي حمايتي ملي و بين المللي محصولات منتخب هر پهنه اقتصاديكشاورزي از جمله گندم آبي و ديم، ذرت، برنج، پنبه، سيب زميني، زعفران و خشخاش در سال زراعي 981397  مي‌پردازد. براي دستيابي به اين هدف از دو نوع شاخص هاي هزينه اي (تحت ماتريس تحليل سياستي PAM) و فيزيكي (مزيت هاي كارايي، مقياس و جمعي) براي تعيين مزيت و همچنين از شاخص هاي حمايتي و توان رقابتي استفاده شد و بر اساس آن ها اقدام به اولويت بندي محصولات گرديد. نتايج نشان مي دهد، با وجود حمايت از كشاورزان در بخش نهاده هاي قابل تجارت، سيستم توليد غيرحمايتي بوده، همراه با تحميل ماليات مي باشد. عدم توجه به شاخص هاي مزيت نسبي و رقابتي و سطح پايين آن ها، لزوم اتخاذ سياست هاي مناسب حمايتي در جهت پيشبرد توليد و صادرات محصولات داراي مزيت نسبي و رقابتي و اقدامات لازم در جهت افزايش عملكرد و كاهش هزينه هاي توليد براي محصولات استراتژيك فاقد مزيت نسبي را ضروري مي نمايد.