مقايسۀ روايت‌شناسانۀ شعر «عقاب» از خانلري با نمونه‌هاي بازسراييِ آن در ادبيات كُردي

دو شاعر كُرد، هه‌ژار و سواره، شعر داستانيِ «عقاب» از خانلري را به زبان كُردي بازسرايي كرده‌اند كه با وجود حفظ محتوا و پيرنگ در اين بازسرايي، تغييراتي نيز در روايت‌پردازي آنان رخ داده است. شاعران كُرد در روايت داستان عناصري را دستكاري كرده‌اند كه گرچه در ساختار پيرنگ و هستۀ داستان دگرگوني ايجاد نكرده‌، امّا باعث شده است كه شيوۀ روايت آنان براي خواننده متفاوت جلوه كند. «حذف تعدادي از بُن‌مايه‌هاي آزاد»، «تلخيص بُن‌مايه‌هاي وابسته»، «افزودن فضاسازي بيروني به شروع داستان»، «تفاوت در شخصيت‌پردازي»، «بيان صريح پيام داستان از زبان شخصيت عقاب» و ... مهمترين تغييراتي است كه در روايت‌هاي هه‌ژار و سواره نسبت به روايت خانلري رخ داده است. در اين جُستار، از منظر روايت‌شناسي روايت‌هاي دو شاعر كُرد از داستان «عقاب و زاغ» با روايت خانلري بررسي مي‌شود تا تفاوت‌ها و شباهت‌هاي موجود نمايان شود. دستاورد پژوهش بر اين امر دلالت مي‌كند كه سواره در روايت‌پردازي از داستان بيشتر از هه‌ژار به روايت خانلري پايبند بوده است.هه ژار داستان را در فضاي گفتمان جديدي و براي اهداف متفاوت تري روايت كرده است. اين قضيه و نيز تغييري كه وي در لحن گفت وگوي شخصيت ها انجام داده، باعث شده است كه روايت پردازي او متمايزتر جلوه كند.