بررسي تأثير جنبش زنان پاكستان در ادبيات زنانه‌ي اردو

زبان اردو، زبان ملي پاكستان، ميراث ادبي ارزشمندي دارد كه زنان در شكل گيري آن سهم‌ عمده داشته‌اند. پس از ظهور جنبش‌هاي زنان در غرب و انتقال آن به آسيايي، پيگيري مطالبات اجتماعي زنان به يكي از دغدغه‌هاي اصلي بانوان تحصيل‌كرده‌ي پاكستان بدل شد. زنان شاعر و نويسنده‌ي پاكستاني، با به‌كارگيري ادبيات براي رسيدن به‌ آرمانهاي اجتماعي، آثاري را پديد آوردند كه مي‌توان آن‌ها را ادبيات يا نوشتار زنانه ناميد. اين پژوهش با روش توصيفي-تحليلي، كوشيده تا ضمن تحليل زمينه‌هاي شكل‌گيري جنبش‌هاي زنان و پيوند ادبيات اردو با اين جنبش‌ها، تحولات نوشتار زنانه را در ادوار گوناگون بررسي نمايد. نتايج نشان مي‌دهد كه در طول تاريخ شبه‌قاره، زنان بسياري به خلق و توليد آثار ادبي پرداخته‌اند؛ اما بازتاب مسائل خاص زنان، بويژه حقوق اجتماعي ايشان، به اواسط قرن نوزدهم بازمي‌گردد. فعاليت‌هاي ادبي براي توليد نوشتار زنانه، پس از استقلال پاكستان، گسترش بيشتري داشته و شاعران و نويسندگان بزرگي همچون: كشور ناهيد، فهميده رياض، اداجعفري، پروين شاكر و ... را به عالم ادبيات معرفي كرده است.