بررسي بيان برخي ژن‌هاي درگير در مسير سيگنالينگ آبسيزيك اسيد در گياه ‌هالوفيت آلوروپوس ليتوراليس (Aeluropus littoralis) تحت تنش شوري

هدف از پژوهش حاضر بررسي پاسخ گياه هالوفيت آلوروپوس ليتوراليس به تنش شوري است. اين آزمايش در قالب طرح كاملا تصادفي در سه سطح تيمارشامل شاهد (بدون نمك) ، 200 و 400 ميلي مولار نمك كلريد سديم  با سه تكرار اجرا شد. تغييرات در 6 و 24 ساعت پس از اعمال تنش شوري اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه ميزان قند محلول با افزايش زمان و غلظت سديم كلسيم افزايش يافته است، به طوريكه در بازه زماني 24 ساعت در هر دو غلظت افزايش معني دار مشاهده شد. اما در بازه زماني 6 ساعت تنها در غلظت 400 ميلي مولار اين افزايش معني دار بود. همچنين، محتواي پرولين در بازه زماني 24 ساعت در هر دو غلظت 200 و 400 ميلي مولار، نسبت به زمان 6 ساعت به طور معني داري افزايش يافته است. از سوي ديگر، محتواي پروتئين در زمان 6 ساعت و غلظت 200 ميلي مولار تغيير معني داري نسبت به شاهد نداشت اما با افزايش ميزان تنش به 400 ميلي مولار كاهش معني داري در محتواي پروتئين در اين زمان مشاهده شد و در مقابل در زمان 24 ساعت، در هر دو غلظت محتواي پروتئين به طور معني دار كاهش يافت. نتايج تجزيه بيان نسبي ژن ها نشان داد كه بيان ژن  PYL به شدت تحت تاثير تنش شوري قرار مي گيرد و روند معني دار كاهشي را نشان مي دهد (p 0.05). به طوريكه ميزان اين كاهش در زمان 6 ساعت به مراتب بيشتر از زمان 24 ساعت مي باشد. بيان ژنABF  به طوركلي روند افزايشي را نشان داد به طوريكه در زمان 24 ساعت در هر دو تيمار به طور معني دار افزايش يافت. بنابراين مي توان اظهار داشت كه قند هاي محلول و پرولين به عنوان تركيبات سازگار كننده در پاسخ به تنش شوري در گياه آلوروپوس ليتوراليس افزايش مي يابند و مسير سيگنالينگ آبسيزيك اسيد نيز به شدت تحت تاثير تنش شوري قرار مي گيرد.